در ادبیات مردم، قصه های مردمی - قومی جایگاه خاصی دارند. تاریخ روایت این قصه ها به دوران کتاب مقدس «ودا» می رسد. در سانسکریت، قدیمی ترین مجموعه داستان ها، «بریهات کاتا» می باشد که گفته می شود در قرن دوم پیش از میلاد نوشته شده اند. داستان های مردمی نه وابسته تاریخ هستند و نه دارای پیش زمینه مشخص و معلوم. نشانه های مبهم نژاد انسان های اولیه، بقایای ارزش ها و آداب اجتماعی اولیه، اعتقاد به قدرت های شگفت انگیز و خارق العاده آن زمان، همه این عوامل در آن داستان های به گونه ای پنهان و مبهم انعکاس دارند. داستان های مردمی این کتاب دارای شخصیت های خیال انگیز و رمانتیک هستند که برخی از آنان بر مبنای بعضی حقایق تاریخی نوشته شده اند، ولی در بعضی از داستان ها با قدرت های فوق انسانی نمایان می شوند و...
ذکر