سیامک مهاجری در کتاب «1348»، سال 1348 خورشیدی را، به‌عنوان «اوج شکوفایی ادبیات جدید در ایران»، در کانون توجه قرار می‌دهد و انقلاب ایران را عمدتا از منظر گفتمان‌های ادبی شکل‌گرفته و تأسیس‌شده در حول و حوش همین سال شرح می‌دهد.
مهاجری بعد از مقدمه‌ای در توضیح رویکرد خود در کتاب «1348» و آنچه در آن در مرکز توجه قرار داده و ذکر دلیل این مرکزیت، کتاب خود را با توضیحی تاریخی دربارۀ چرایی اهمیت سال 1348 خورشیدی در تاریخ ادبیات معاصر ایران شروع می‌کند و با بحثی درباب ترجمۀ فارسی کتاب «ادبیات چیست؟» ژان پل سارتر ادامه می‌دهد و در فصل‌های بعدی کتاب «1348» نیز باز به این کتاب برمی‌گردد.
در کتاب «1348» ترجمۀ فارسی کتاب «ادبیات چیست؟» سارتر، نه صرفا به‌مثابه یک متن ترجمه، بلکه به‌عنوان یک ترجمه – تألیف و متنی که حاوی پیامی برای جامعه و ادبیات ایران است و با آیندۀ گفتمان غالب ادبی و تفکر انقلابی در ایران معاصر گره خورده، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.
به‌اعتقاد مهاجری، مقدمۀ ابوالحسن نجفی و مصطفی رحیمی بر ترجمۀ فارسی کتاب «ادبیات چیست؟» و لغتنامه‌ای که آن‌ها به پایان این ترجمه افزوده‌اند و در آن پاره‌ای از اصطلاحات فلسفی و تخصصی کتاب را توضیح داده‌اند، متن فارسی «ادبیات چیست؟» را از یک ترجمۀ صرف فراتر می‌برد و آن را به اثری تبدیل می‌کند که با جامعه و ادبیات ایران وارد گفت‌وگو شده است و در پی تأسیس گفتمانی در متن جامعه و ادبیات زمانه و روزگار خود است.
کتاب 1348
اگر