کتاب جهنم سوت و کور است

در این کتاب دو داستان کوتاه روایت می‌شود که هر دو با محوریت شخصیت‌های زن نوشته شده‌اند و بر وضعیت‌های پیچیده‌ی عاطفی و خانوادگی تمرکز دارند. در داستان اول زنی پس از شنیدن سخنان کشیشی که وجود جهنم را انکار می‌کند، به گذشته‌ی زندگی‌اش برمی‌گردد. شوهرش مردی سخت‌گیر و آزاردهنده بوده و رابطه‌ی او با فرزندشان نیز پر از تنش و رفتارهای آسیب‌زننده بوده است. زن با مرور این خاطرات به این نتیجه می‌رسد که نتوانسته از پسرش دفاع کند و حالا احساس گناه و ناتوانی دارد. او از این‌که شاید هیچ مجازاتی برای ظلم وجود نداشته باشد، دچار اضطراب و خشم می‌شود.
در داستان دوم زن و مردی کودکی را به فرزندی پذیرفته‌اند. ابتدا تصور می‌شود که این دو نفر رابطه‌ای سالم و حمایت‌گرانه با کودک دارند، اما به‌مرور نشانه‌هایی از مشکلات ارتباطی میان آن‌ها ظاهر می‌شود. زن به تدریج درمی‌یابد که رفتارهای مرد به‌ویژه در موقعیت‌های حساس، باعث فاصله گرفتن کودک و بی‌ثباتی عاطفی او شده است. او نیز مثل شخصیت زن در داستان اول، متوجه ناتوانی خودش در ایستادن در برابر آنچه اشتباه بوده می‌شود. روایت به روند تدریجی فروپاشی رابطه می‌پردازد، بدون آن‌که قضاوت مشخصی ارائه دهد.
هر دو داستان به درون‌نگری شخصیت‌های زن می‌پردازند و نشان می‌دهند که چطور احساس ضعف، پشیمانی و سکوت در موقعیت‌های حیاتی می‌تواند به احساس گناه و بحران هویت منجر شود. در هر دو روایت، خانواده به‌عنوان واحدی شکننده معرفی می‌شود که در آن نقش‌های سنتی، ضعف در تصمیم‌گیری، یا انفعال در برابر خشونت منجر به آسیب‌های بلندمدت می‌شود. نویسنده تلاش می‌کند بدون داوری آشکار، تضاد میان مسئولیت فردی و شرایط بیرونی را نشان دهد.