ادوارد براندِس زادۀ 1847، دانمارک، یکی از نویسندگان و نمایشنامه‌نویسانِ برجسته، و درعین‌حال از سیاست‌ورزانِ سدۀ نوزدهم و بیستمِ زادگاهِ خود به‌شمار می‌آید. او همراه با برادر بزرگ‌ترش، گئورگ براندِس، در شناساندن ادبیاتِ اروپا و نویسندگانِ بنامِ اروپا به‌ویژه اسکاندیناوی در اروپا و جهان نقش برجسته‌ای را در زمان خود ایفا کردند. براندِس کارشناسیِ زبان داشت و به زبانِ عربی نیز چیره بود. در رسالۀ دکترایش به شکل‌گیری مفهوم’ در متون کهنِ مذهبِ هندو پرداخت و نمایشنامه‌ای تاریخی نیز دربارۀ دنیای عرب و اسلام نوشت. نگاهِ او بازتابی است از کشاکش‌های اجتماعی و فرهنگیِ دورانِ او در انکشاف جنبه‌های گوناگون مدرنیته‌ای که در اروپا شکل می‌گرفت و بر جان و روانِ انسان‌ها آتش می‌افروخت. بیانِ شخصیتِ ادبی او را به بهترین شکل از زبانِ هنریک ایبسن می‌توان شنید که در نامه‌ای نوشت: «همۀ کارهایِ نمایشی‌تان علاقۀ ژرفم را سخت برانگیخته و من روی‌هم‌رفته، تنها انگشت‌شمار کارهایی چون بر پایۀ قانون را می‌شناسم که به این ژرفی بر حال‌وهوا و احساساتم کارگر شده باشند».