تنش را می توان خطی مرکزی در نظر گرفت که پیرنگ اصلی، پیرنگ های فرعی و مسیر توسعهی کاراکترها را به هم پیوند می زند.
«شخصیت اصلی»، کاراکتری است که به واسطهی او می توانیم جهان خلقشده توسط نویسنده را مشاهده کنیم.