نمایشنامه «ذوب» (۲۰۱۸) نوشته گیوم پوآ، اثری تأثیرگذار و مینیمالیستی است که به تجارب تلخ و پرالتهاب نوجوانان مهاجری میپردازد که در مسیر سفرهای پرخطر به سوی آیندهای نامعلوم قرار دارند. این اثر در پسزمینه تغییرات اقلیمی و بحران آوارگی شکل گرفته و تصویر گروهی از جوانان را بر روی تکههای یخ سرگردان به تصویر میکشد؛ آنان هر یک حامل بخشهایی از امید و آرزو برای رسیدن به سرزمین موعود هستند. «ذوب» با الهام از منابع تاریخی و ادبی همچون «رعد و برق مدوس» و داستان کتاب مقدس یونس، کاوشی تمثیلی و فلسفی درباره وضعیت انسان در مواجهه با دشواریها و شرایط بحرانی ارائه میدهد. روایت نمایشنامه از طریق مونولوگها و دیالوگهای شاعرانه جریان مییابد و آشفتگیهای درونی، رویاها و ترسهای شخصیتها را با زبانی ساده اما پرمغز به تصویر میکشد. ساختار انعطافپذیر و روان «ذوب» امکان تفسیرها و اجراهای متنوعی را فراهم میآورد و آن را به اثری همهکاره برای صحنههای مختلف تبدیل میکند. رویکرد مینیمالیستی این اثر بر عمق عاطفی و روانی شخصیتها تمرکز دارد و مخاطبان را به تأمل در موضوعاتی چون بقا، امید و شکنندگی وجود انسان دعوت میکند. منتقدان «ذوب» را به خاطر داستانسرایی تاثیرگذار و توانایی پوآ در پرداختن هنرمندانه و حساسانه به مسائل جهانی، به ویژه مهاجرت و بحرانهای انسانی، ستایش کردهاند. این نمایش در فضاهایی چون تئاتر شارم و خانه ژاک پرهور در دیپ به روی صحنه رفته و با استقبال بهدلیل اجرای برجسته و پیام انسانی قوی مواجه شده است. در مجموع، «ذوب» نمایشی است که قدرت تئاتر را در به تصویر کشیدن تجارب انسانی، به ویژه در شرایط بحرانی، به اثبات میرساند. این اثر با روایت جذاب و سبک مینیمالیستی خود، مخاطبان را به چالش میکشد تا با واقعیتهای مهاجرت و استقامت روح انسان در برابر مشکلات طاقتفرسا مواجه شوند و درباره آیندهای که در انتظار نسلهای جوان است، بیندیشند.
درباره گیوم پوا
گیوم پوا متولد 11 مارس 1986 نویسنده و کارگردان نمایش است. در سال 2014، او اولین نمایشنامه خود را با عنوان Straight منتشر کرد.