یافته‌های دکتر ماریا مونتسوری، به طور کلی دید ما را نسبت به کودک و چگونگی زندگی او از اولین لحظه‌های رشدش تغییر داده است. دکتر مونتسوری، نه تنها به پتانسیل درونی پنهان و عظیم این نوزادان به ظاهر ناتوان پی برد، بلکه کشف کرد چگونه می‌توانیم از آغاز زندگی کودک از این پتانسیل حمایت کنیم.
مونتسوری با مشاهده رفتار کودکان پی برد که کودک بیش از این که به نتیجه کار توجه یا علاقه داشته باشد به رضایت از کار و شیوه انجام آن کار توجه دارد. ویژگی دیگر کودک علاقه به انجام کارهای تکراری است تا کار برایش کاملا درونی شود. وی بخاطر ابداع این روش جایزه یونسکو را از ان خود کرد.
روش مونتسوری بر این باور استوار است که توانایی‌های بنیادی کودک در سال‌های نخستین زندگی‌اش شکل می‌گیرند. این توانایی‌ها تنها از طریق مدرسه کسب نمی‌شوند. کودک به دنیایی قدم می‌گذارد که از پیش ساخته شده است و البته پیوسته در تغییر است. روش مونتسوری تأکید دارد که کودک نیاز دارد زندگی کردن در این دنیا را یاد بگیرد و خود را با آن تطبیق بدهد؛ بنابراین ضروری است توانایی‌های مانند تمرکز، استقامت، پشتکار، برای خود فکر کردن و همچنین توانایی تعامل با دیگران را نیز از همان کودکی کسب کند. این‌ها توانایی‌هایی هستند که معمولا در مدرسه یا محیط خانه به عنوان موضوعی برای آموزش دادن در نظر گرفته نمی‌شدند یا هنوز هم نمی‌شوند.
در روش مونتسوری کودک به طور طبیعی از نیازهای خود و دیگران آگاه و توان‌دهی می‌شود تا خودش آن‌ها را با روش‌های خلاقانه‌اش پاسخ دهد و بنابراین احساس رضایت، استقلال و خودانگیختگی می‌کند و از نظمی درونی و خودخواسته برخوردار می‌شود.
کتاب کودک شاد
نیلفام
سوزان میکلین استیونسون
