مغز که نیست بازار مکاره شده است انگار تمامی دزدها یک جا بساط کرده اند و هرکس می خواهد کالایی را که از خاطره ای منظره ای یا حادثه ای دزدیده در کنار بلوار روی آسفالت جابه جا کنده شده خیابان با فریادهای پیاپی خود بفروشد. صداها به قدری زیاد و درهم و برهم است و روح خسته و فرسوده ما را آن قدر با سوهان آهن ساب ساییده که روانمان همچون پوست پیاز نازک شده است دل نازک شده ایم خسته ایم، خشمگین هستیم و این بازار مکاره لعنتی هم روز و شب نمیشناسد می ساید، می سابد و ما را فرو می ریزد... عجیب آنکه در هیاهوی بازار سیاه درون کله خود در حالی که بوی عرق و نفس های بدبو فضا را پر کرده ما نیز از خرید کالاهای این دزدها دست برنمی داریم مدام میخریم و آنها را می خواهیم. هر آت و آشغالی را که فکر می کنیم لازم داریم هی میخریم و هی انبار میکنیم. باز دزدها به انبارمان می زنند و ما باز کالاهای خودمان را از آنها می خریم و صداهای گوش خراش و ناهنجار مغز خود را همراه بار سنگین انباری ای که مثل مادر بزرگ های قدیمی جرئت دور ریختن هیچ چیزش را نداریم، با خود به دوش میکشیم. نقطه پایان این صداهای مزخرف کجاست؟ چگونه باید از شر انبار مزخرف و مشوش مغز خود رهایی یابیم؟ آیا راهی هست؟ آیا از ابتدا مغز ما کارکردش تولید صداهای ناهنجار آشغال فروش ها بوده است یا نه مغز ما در ابتدا خیابانی زیبا با گلهای کاغذی صورتی در اطرافش بوده که صدای دلنشین موسیقی آن هر رهگذری و حتی خودمان را در آن خیابان به ص در می اورده است؟ چگونه باید از این همه آشوب تشویش و اضطراب رها شویم؟ بیایید با هم ابتدا نحوه ی کارکرد مغزمان را بشناسیم تا بتوانیم با هم به پاسخ این سوال ها برسیم!
در نهایت مغز وجدان شکل گرفتو انسان دچار هوشیاری، تفکر منظم، آگاهی از خود و محیط خود شد، از این دوران به انقلاب شناختی انسان یاد می شود، یعنی با همپوشانی مغز منطق و مغز عاطفی تحت فرماندهی قشر خاکستری پشت پیشانی بود که مغز وجدان شکل گرفت. وجدان که امروزه در محافل مختلف مثل نقل و نبات و بدون آنکه بدانند معنای آن چیست، به عنوان سوپرایگو از آن یاد می شود، در واقع عالی ترین مرکز مهاری موجود روی کره ی زمین استکه فقط در انسان وجود دارد.
نشر چشمه
مهدی خواجوی
کتاب تداعی
