نواندیشی دینی هرگز به معنای عبور از دین و آموزه های اصیل دینی نبوده است. چنان که به هیچ روی سودای ماندن در چنیره قالبی های زمانی، بدعت ها و خرافات، زنگارهای عصری و تاریخی را به سر نداشته است. از این رو، نواندیشان دین‌باور، به آثار گران‌قدر عالمان ژرف اندیش و تراث عظیم و ارزشمند معارف دینی در حوزه‌های مختلف نظری و عملی بی اعتنا نبوده اند، همچنان که باب استفاده و اقتباس از اندیشه ورزی، دانش‌ها و تجربیات سایر ملل را به روی خود نبسته‌اند. پارادایم نواندیشی دینی به مثابه رویکردی بنیادی، با سه مشخصه تببینی، تحلیلی و انتقادی به منظور پالایش معرفت دینی از انواع زنگارهای عصری و عرضه قرائتی باورپذیرتر و امروزین از دین، در راستایی روزآمدی و کارآمدی معارف نظری و عملی دینی در عرصه دانش و فرهنگ دینی حضور یافته است. بذر اولیه نواندیشی دینی حدود ۱۵۰ سال پیش و در پی مواجهه جهان اسلام با مدرنیسم غربی جوانه زد و در گذر زمان و با مشاهده جلوه‌های خیره کننده تمدنی غرب مدرن و آشنایی بیشتر مسلمانان با مبانی جهان شناسی و انسان شناسی عصر جدید به تدریج زمینه بروز و ظهور یافت امروزه رویکرد نواندیشانه در همه ابعاد فکر دینی اهم از فلسفه، کلام، اخلاق، فقه، حدیث، تفسیر و راه یافته و به تناسب هر حوزه تولید ادبیات نموده است.
کتاب نواندیشی دینی
کویر
مجموعه ی نویسندگان