حرف زدن و نوشتن در درجه اول وسیله ارتباط بین ما و دیگران است. یعنی ما به وسیله حرف زدن و نوشتن مقاصد و افکار خود را به دیگران می‌فهمانیم. همچنین از مقاصد و افکار آنها مطلع می‌‌شویم. الفاظ و کلمات اجزاء این وسیله هستند. هر چه این اجزاء ساده‌تر و روشن تر باشد بهتر است و ما را در فهم مقصود یکدیگر کمک می‌کند. به عکس اگر در آنها پیچیدگی و ابهامی باشد، به درک مقصود خلل می‌رساند و خواننده را زود خسته می‌کند و می‌زند. اگر کلامی را که می‌نویسیم، نتوانند بخوانند و بفهمند، فایده نوشتن از بین می‌رود و ارتباط حاصل نمی‌شود…
کتاب ساده نویسی در زبان فارسی
اطلاع
