کتاب «ادبیات معاصر ایتالیا»، نوشتهی جولیو فرونی است که به تاریخ عمومی ادبیات ایتالیا در قرنبیستم پرداخته است. این کتاب چهار بخش دارد. سرآغاز این کتاب، ادبیات ایتالیا را در سالهای 1900 تا 1910 در برمیگیرد. بخش دوم کتاب «ادبیات معاصر ایتالیا»، به فاصلهی زمانی 1910 تا 1945 اختصاص دارد و مربوط به دورهی دو جنگ جهانی و فاشیسم در ایتالیا است. در بخش سوم کتاب نیز به سالهای 1945 تا 1968 پرداختهشده که نویسنده در این قسمت، ادبیات دورهی بازسازی و پیشرفت پس از جنگ را مورد بررسی قرار میدهد. اما بخش چهارم و پایانی کتاب که شامل سالهای 1968 تا 2007 میشود، عنوان تکاپوی تمدن جهانی را بر خود دارد. فرّونی در کتاب «ادبیات معاصر ایتالیا»، سعی دارد با طبقهبندی انجامگرفته و رصد فرازونشیبهای مدرنیته از مناظر گوناگون الگوهای سنتی را در تنگنا قرار دهد و موازین آن را متلاشی کند تا در مقام تطبیق انتقادی با افقهای جدید از آداب حیات برآید.
نویسنده در این کتاب پرسشهایی را مطرح میکند که مهمترین سوال، بهعلت افول ادبیات در دوران صلح و تکنولوژیهای پیشرفته میپردازد. فرونی در این کتاب دوجلدی بارها از خود میپرسد وقتی وضعیتهای نابسامان اجتماعی-سیاسی ایتالیا در قرنبیستم سرچشمۀ خلاقیت و شکوفایی نویسندگان بوده، چرا امروز که تکنولوژیهای پیشرفته و دستاوردهای سترگ علمی-اقتصادی جلودار صحنه شدهاند، بهجای برطرفکردن ابتلائات فکری و گشایش چشماندازهای خوشبینانه نزد افراد جامعه، بر کوتهفکری، توهم پروری، نگاه حسرتبار به گذشته و خودشیفتگی، حتی نزد نمایندگان ادبیات داستانی افزوده و هیچ اثری در ابعاد و اندازههای این وضعیت بحرانی ظاهر نمیشود؟
جولیو فرّونی، منتقد ادبی، پژوهشگر تاریخی و استاد دانشگاه، آبشخور اندیشهها در ادبیات معاصر ایتالیا را وامیکاود و از کوشش بهعملآمده در حوزههایی مانند روانکاوی، زبانشناسی، فلسفه، سبکشناسی و زیباییشناسی نیز غافل نیست.
کتاب ادبیات معاصر ایتالیا