جامعه ایرانی به لحاظ تاریخی-جامعه شناختی، به جامعه در حال گذار بین جامعه شناسان کلاسیک تعبیر می شود. گذار ناهمگونی (توسعه ناموزون، تأخر فرهنگی توسعه و تضاد سنت -نوگرایی) که یک شرایط آشفته مانند و بی سامانی را تولید کرد است، حاصل آن آسیب ها و مسائل اجتماعی است که نهادهای علمی و اداری را مشغول خود نموده است. دلیل ادعای محکم این گذار ناهمگون را در مسائل اجتماعی از جمله قتل خانوادگی-ناموسی، اعتراض اجتماعی، احساس ناامنی اجتماعی، شیوع مصرف مواد مخدر، ظهور فساد اجتماعی، اعتیاد اینترنت، وقوع جرائم و بزهکاری و اختلال در امان و نظم نهاد خانواده می توان جستجو نمود. کتاب حاضر، سعی کرده با نگاهی تاریخی در بازه زمانی پسا انقلابی ایران، آثار تحقیقاتی صورت گرفته از محققان و پژوهشگران کشور تا سال 1400 را تحلیل کرده و نما و تصویری از مسائل اجتماعی را بازگو نماید، لذا خیلی کم به مباحث نظری مراجعه کرده و تا حد ممکن به واقعیت اجتماعی عینی (آماری) جهت تبیین ریشه های مسائل پرداخته است. این نوشتار تحت عنوان «کندوکاوی پیرامون مسائل اجتماعی ایران: تجربه گذار اجتماعی ناهمگون» درباره مسائل ایران به لحاظ تاریخی بحث کرده و به تحلیل و شناسایی مسائل اجتماعی ایران، پرداخته است.
کتاب کندوکاوی پیرامون مسائل اجتماعی ایران
اندیشه احسان
طاها عشایری
