خیلی کتاب قشنگی بود. تاحالا سر کتاب گریه نکرده بودم ولی سر این دوبار گریه کردم. انگار شده باشی همون پسربچه ۷ ساله داخل کتاب و بتونی احساساتش رو درک کنی با اینکه هیچ کدوم از اتفاق هاش حتی مشابه ش هم برات پیش نیومده باشه. جریان کتاب خیلی خوب احساسات مختلف رو استفاده میکرد. از نظر سطح زبانش به نظرم خوب بود. من نمیدونم در چه سطحی ام ولی خب درکل از اصطلاحات انگلیسی زیادی استفاده شده بود که در زندگی روزمره استفاده میشن. سطح کتاب زیاد بالا نیست چون درمورد یه پسربچه ست که خیلی گلها رو دوست داره ومورد خشونت خانگی قرار داره و یروز در قرعه کشی یک بوته رز برنده میشه. به عنوان بچهی ۷ ساله ای که تاحالا رنگ خوش تو زندگیش ندیده بوتهی رز همه چیزش میشه و تنها چیز خوب تو دنیا. فکر میکنم برای دوره راهنمایی باشه رده سنیش ولی منی که ۱۸ سالمه خوب بود به نظرم داستانش و بچگونه نبود. درکل کتاب خوبیه. اصلا فکر نمیکردم اینقدر ازش خوشم بیاد.