1. خانه
  2. /
  3. کتاب خنده های هراس و تنهایی

کتاب خنده های هراس و تنهایی

نویسنده: مسعود بربر
3.1 از 1 رأی

کتاب خنده های هراس و تنهایی

Laughter of fear and loneliness
انتشارات: نشر چشمه
٪15
220000
187000
معرفی کتاب خنده های هراس و تنهایی
«خنده‌های هراس و تنهایی»، نوشته‌ی مسعود بربر، سومین اثر داستانی او پس از «مرزهایی که از آن گذشتی» و «اینجا خانه من است»، در سال ۱۴۰۳ منتشر شد. این رمان با نگاهی عمیق به زندگی انسان معاصر، به بررسی تقابل او با روایت‌های کهن و اساطیری می‌پردازد. بربر در این کتاب از اساطیر ایرانی استفاده می‌کند و آن‌ها را با دغدغه‌ها و چالش‌های روزمره انسان مدرن پیوند می‌زند. این تقابل در قالبی روایی پیچیده و چندلایه به تصویر کشیده شده است.
کتاب عمدتا بر مسائل روان‌شناختی، اجتماعی، و فلسفی تمرکز دارد. یکی از محورهای اصلی این رمان، مواجهه شخصیت‌ها با احساس تنهایی و هراس از ناشناخته‌ها در دنیای مدرن است. شخصیت‌های رمان در جستجوی هویت، معنا و آزادی، با مشکلات و چالش‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند که این مشکلات آن‌ها را به سمت تأمل در زندگی و ارزش‌های خود سوق می‌دهد. نویسنده به خوبی تضاد میان دنیای قدیمی و جدید را از طریق روایت اساطیر و قصه‌های کهن برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این روایت‌ها هنوز بر زندگی شخصیت‌های معاصر تأثیرگذارند. یکی از تم‌های دیگر کتاب، کشمکش میان سنت و مدرنیته است. بربر در این رمان به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه انسان مدرن با بهره‌گیری از میراث فرهنگی و داستان‌های کهن، تلاش می‌کند هویتی نوین بیافریند و با مسائل روزمره خود کنار بیاید. سبک نوشتاری بربر در «خنده‌های هراس و تنهایی» تلفیقی از زبان ساده و نثر ادبی است که خواننده را با خود به دنیای داستان می‌کشاند. این تلفیق، هم برای علاقه‌مندان به ادبیات کلاسیک و هم برای طرفداران ادبیات مدرن جذابیت دارد. بربر از توصیفاتی دقیق و زبانی روان بهره می‌برد تا احساسات و تفکرات شخصیت‌هایش را به خوبی به خواننده منتقل کند. استفاده از روایت‌های موازی، به رمان عمق بخشیده و فضایی فراهم می‌کند که شخصیت‌ها و موقعیت‌های آن‌ها بیشتر مورد تحلیل قرار گیرند. کتاب «خنده‌های هراس و تنهایی» از دیدگاه‌های مختلفی قابل بررسی است. یکی از نقاط قوت آن، توانایی نویسنده در پیوند دادن داستان‌های کهن با زندگی معاصر است. این پیوند باعث شده که رمان در پرداختن به موضوعات عمیق‌تری مانند تنهایی، هویت و معنای زندگی موفق عمل کند. بربر با بهره‌گیری از اساطیر و روایت‌های کلاسیک، به مسائل اجتماعی و روانی جامعه امروز می‌پردازد و در عین حال پرسش‌هایی فلسفی در مورد انسان و جایگاه او در جهان مطرح می‌کند.
«خنده‌های هراس و تنهایی» کتابی است که به بررسی عمیق روانشناختی و فلسفی زندگی انسان معاصر می‌پردازد و آن را با اساطیر کهن پیوند می‌زند. این رمان برای علاقه‌مندان به ادبیات فلسفی و اجتماعی، اثری جذاب و چالش‌برانگیز است و می‌تواند خواننده را به تأمل درباره هویت، معنای زندگی و جایگاه انسان در دنیای مدرن فرا بخواند.
درباره مسعود بربر
درباره مسعود بربر
مسعود بُربُر متولد سال 1361، داستان نویس، پژوهشگر ادبی، خبرنگار، روزنامه‌نگار، عکاس و گردشگر زاده‌ی تهران و ساکن همین شهر است.
داستان‌نویسی، روایت‌شناسی، ادبیات کهن، نسخ خطی، میراث فرهنگی، محیط زیست، جاذبه های طبیعی و تاریخی، تصویرسازی با کلمات، آزادی گرایی و اسطوره های ایرانی و غیرایرانی در آثار او نقش پررنگی دارند.
او کارگاه‌های آموزش داستان‌نویسی و نشست‌های داستان‌خوانی برگزار می‌کند.
نظر کاربران در مورد "کتاب خنده های هراس و تنهایی"
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است

قصه‌های موازی و جهان‌های موازی (اسپویل) کتاب از یک طرف روایت عشق سروش و ترنم، دو جوان دنیای امروز است که سر در تکنولوژی عصر جدید دارند، و از طرف دیگر داستان عشق آتوسا و زریر از دنیای باستان برای ما روایت می‌شود؛ و پیونددهنده‌ی این دو دنیای متفاوت سروش است که درباره‌ی این قصه‌ی عاشقانه‌ی کهن، پژوهش و تحقیق می‌کند تا راز تحریف تاریخ را کشف کند. و بدین صورت این دو دنیای متفاوت که با هم سنخیت چندانی ندارند، به هم پیوند می‌خورند تا این قصه‌های موازی در آخر به هم پیوند خورده و تلاقی کنند. به همین دلیل در این کتاب کم‌حجم، با طیف گسترده‌ای از لغات امروزی و کهن روبه‌رو می‌شویم و دایره‌ای از کلمات رنگارنگ و بعضاً نامتجانس، در این ضیافت واژه‌ها در کنار هم قرار می‌گیرند. سروش و ترنم که در واتساپ و اینستاگرام با هم در ارتباط‌اند، با زبان انسان قرن بیست‌و‌یکمی با هم چت می‌کنند و ایموجی می‌فرستند، و در داستان موازی دیگر که عشق آتوسا و زریر است، گشتاسپ با زبانی کهن و قدیمی این داستان را از اعماق تاریخ برای خواننده روایت می‌کند تا نثر کتاب، آثار کلاسیک ادبیات فارسی را به یاد بیاورد. و در هر دو روایت، نویسنده هم در نقل گفتگوهای شکسته‌ی چت‌های مجازی موفق بوده، و هم در بازسازی زبان سنتی و کهن. اما چیزی که باعث پیوند محتوایی این دو داستان شده، شیوه‌ی عاشقیِ دلداده‌های این دو قصه است؛ زریر و آتوسا که در دنیای واقعی برخوردی با هم نداشته‌اند، در عالم خواب‌هایشان با هم در ارتباط‌اند، و سروش و ترنم، در فضای مجازی، که عالمِ خوابْ در بیداریِ دنیای امروز ماست! عاشقانه‌هایی در مواجهه‌ی جهان‌های موازی! زریر عازم سرزمین معشوقه‌ی عالَم رؤیا می‌شود، و سروش در فضای چت‌هایش غرق می‌شود و از این دنیای مجازی، واقعیت می‌سازد تا شاید تأییدی باشد بر این‌که ما انسان‌ها واقعاً مغزهای درون خُمره‌ایم و همان شیطان فریبکاری که رنه دکارت با قطعیت وجودش را رد می‌کرد، تمام عمر همه‌ی ما را به دلخواه خودش بازی داده است! مگر نه این‌که گشتاسپ در پایان این روایت، قصه‌ی عشق زریر و آتوسا را تحریف کرده و تغییر می‌دهد؟ و مگر نه این‌که همیشه قدرت و سیاست، مردم را به راهی هُل داده‌اند که دلخواهِ خودشان بوده است؟ خلاصه این‌که «ما کابوس گذشتگان‌مان هستیم.» و داستان زندگی ما تحریف شده! راز داوینچی و مریم مجدلیه یادتان هست؟!

1403/08/14 | توسطمهدی تاجی
2
|