آنها بر این باورند که بیعدالتی مؤثرترین خمیرمایهی مبارزه است و اینکه یک ورزشکارِ زخمخورده و عاصی از تصمیمات خودسرانه، داوریهای نامنصفانه، سوءاستفاده از قدرت، دستدرازیها و سوگلپرویِ کمابیش افراطیای که داوران در هر لحظه دچارش هستند، صدبار مبارزتر از ورزشکاری خواهد بود که یقین دارد درخور شکست بوده است. (دبلیو یا خاطره کودکی / ژرژ پرک / ص 125) از آن دسته کتابهای سختخوان که سخت خوانده میشوند اما تا مدتها مثل خوره میتوانند سلولهای مغز را درگیر خود کنند. کتاب را آهسته خواندم و جلو رفتم. و وقتی تمام شد، تمام نشد... در ذهنم هنوز جریان داشت.