کتاب Crime of Fashion

«Crime of Fashion» رمانی کوتاه و جمع‌وجور از مجموعه «افراد پرمشغله» است که در سال ۲۰۲۴ توسط انتشارات آمازون اوریجینال استوریز منتشر شد؛ مجموعه‌ای که هدفش ارائه داستان‌هایی سریع، خوش‌ریتم و مناسب برای خواندن یا شنیدن در یک نشست است. این اثر در همین چارچوب، یک معمای کلاسیک اتاق قفل‌شده را در دل جهان پر زرق و برق مجلات مد قرار می‌دهد و ترکیبی از جذابیت، طنز، نقد اجتماعی و تعلیق سبک ارائه می‌کند. داستان با گم‌شدن یک گردنبند سه‌میلیون‌دلاری بولگاری در حین یک عکاسی مد آغاز می‌شود و بلافاصله فضایی آمیخته از رقابت، حسادت و نمایشگری را شکل می‌دهد؛ جایی که هرکس چیزی برای پنهان‌کردن دارد و ظواهر، همیشه نیمی از حقیقت‌اند. مجموعه‌ای از شخصیت‌های صنعت مد-از سردبیر جاه‌طلب گرفته تا عکاس رسوا شده، ستاره پاپ فراموش‌شده و استایلیست کنار گذاشته‌شده-به‌عنوان مظنونان اولیه معرفی می‌شوند، اما آنچه داستان را متمایز می‌کند، انتخاب قهرمان آن است: نلی اوتیس، یک «کمددار» جوان که هیچ‌کس او را جدی نمی‌گیرد و همین موقعیت حاشیه‌ای، او را به ناظر دقیق‌تری بر رفتارهای پنهان، تنش‌های درونی و جزئیات کوچک تبدیل می‌کند. نلی که از روی بی‌عدالتی مظنون شناخته شده، ناچار می‌شود خود وارد بازی شود و در جهان رقابتی و سطحی مجله، میان غرورهای شکننده، چشم‌وهم‌چشمی‌ها و رفتارهای گربه‌صفتانه راهش را پیدا کند. رمان در لایه زیرین خود نقدی نرم و کنایه‌آمیز بر صنعت مد است؛ صنعتی که پشت ظاهر مجللش، حسادت، فرصت‌طلبی، جاه‌طلبی بی‌حد و سازش‌های اخلاقی نهفته است. نویسنده با آگاهی از فرهنگ مجلات مد-و احتمالا تجربه زیسته در این فضا-توانسته با دقت و جزئی‌نگری، رفتارها، مناسبات قدرت و رقابت‌های بی‌رحمانه پشت صحنه را بازتاب دهد و همین واقع‌گرایی، جذابیت اثر را افزایش می‌دهد. الگوی «فرد کم‌اهمیت اما تیزبین» در قالب نلی، هم به ریشه‌های ژانر معمای کلاسیک وفادار است و هم با فضای مدرن و دیجیتال صنعت مد پیوند می‌خورد؛ جایی که افراد در حاشیه اغلب بیش از کسانی که در کانون نورافکن‌اند، حقیقت را می‌بینند. ریتم سریع، طرح دقیق و گره‌گشایی بدون حاشیه‌پردازی، باعث می‌شود اثر از ابتدا تا انتها سرراست و بدون افت پیش برود؛ کیفیتی که برای یک رمان کوتاه ارزشمند است و آن را به گزینه‌ای مناسب برای مطالعه سریع تبدیل می‌کند. طنز ظریف و کنایه‌های اجتماعی نیز لحن داستان را سبک‌تر کرده و آن را از جدیتی خشک نجات می‌دهند. در مقابل، محدودیت‌های طبیعی قالب رمان کوتاه نیز در این اثر دیده می‌شود: شخصیت‌های فرعی کمتر فرصت پرداخت پیدا می‌کنند و برخی انگیزه‌ها و پیشینه‌ها سطحی باقی می‌مانند. برای خوانندگانی که انتظار معماری روایی عمیق یا لایه‌برداری روان‌شناختی دارند، این اثر ممکن است ساده یا سبک به نظر برسد؛ اما برای مخاطبانی که به دنبال یک معمای خوش‌ساخت، سریع، شیک و سرگرم‌کننده هستند، «Crime of Fashion» تجربه‌ای رضایت‌بخش فراهم می‌کند.
در مجموع، این رمان کوتاه تلفیقی از تعلیق سبک، نگاه کنایه‌آمیز به دنیای تجمل و قهرمانی جذاب ارائه می‌دهد که به‌تنهایی ارزش خواندن دارد؛ اثری که بیش از آن‌که بخواهد در عمق فرو رود، می‌کوشد تجربه‌ای خوش‌ریتم و لذت‌بخش بسازد-و درست در همین هدف، موفق است.