به آخرین باری که به کسی خدمت کرده اید، فکر کنید. شاید آن فرد درباره چیزی از شما راهنمایی می خواست، یا نظر شما را پرسیده بود. یا شاید این فرد برای اطلاعاتی که به نوعی به نفعش بوده، به شما نزدیک شده.
احساس خوبی بود، این طور نیست؟ تقدیر و تحسین خیلی خوب است. همه ما دوست داریم دیگران ما را ارزشمند بدانند. از احساس مهم بودن لذت می بریم. این مسئله، حتی برای زمانی کوتاه ما را در چشم دیگران در جایگاه بالاتری قرار می دهد.
اما مشکل اینجاست: این احساس می تواند مست کننده باشد، ما را ترغیب می کند که دائما در پی فرصت باشیم تا ارزش خودمان را ثابت کرده و باور به ارزشمند بودنمان را تقویت کنیم. زمانی که باید نه بگوییم، این وسوسه می تواند ما را به پذیرفتن درخواست ها تحریک کند.