کتاب شادکامی

کتاب «شادکامی: درس‌هایی از یک علم جدید» نوشتۀ ریچارد لیارد، به بررسی مفهوم شادکامی از منظر علوم اجتماعی و اقتصادی می‌پردازد. لیارد، اقتصاددان برجسته و عضو مجلس اعیان بریتانیا، در این کتاب استدلال می‌کند که شادکامی باید به‌عنوان معیار اصلی پیشرفت و موفقیت در سیاست‌گذاری‌های عمومی و فردی در نظر گرفته شود. او برای اثبات نظریۀ خود از تحقیقات روانشناسی، اقتصاد و جامعه‌شناسی بهره گرفته که به خوانندگان بینشی عمیق درباره عوامل موثر بر شادی و چگونگی بهبود کیفیت زندگی ارائه می‌دهد. به عقیدۀ وی، اگرچه ثروت و رشد اقتصادی در قرن گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته‌اند- طبیعتا در جوامع جهان اول- اما سطح شادی افراد به همان نسبت رشد نکرده است. این پارادوکس، که به «پارادوکس ایسترلین» معروف است، یکی از موضوعات محوری کتاب است. لیارد از این موضوع استفاده می‌کند تا نشان دهد که سیاست‌گذاران و افراد باید به جای تمرکز صرف بر رشد اقتصادی، به عوامل دیگری که به طور مستقیم بر شادی تأثیر می‌گذارند، توجه کنند. اما این عوامل کدام اند؟ کتاب لیست نسبتا کاملی از این عوامل ارائه کرده و هرکدام را توضیح داده است که شامل روابط خانوادگی و اجتماعی، وضعیت مالی، کار و اشتغال، سلامت جسمی و روانی، آزادی فردی، ارزش‌های و باورهای شخصی و عدالت و برابری اجتماعی می شود. در همین راستا نویسنده استدلال می‌کند که می‌بایست شاخص‌های جدیدی برای اندازه‌گیری پیشرفت جوامع ایجاد شود که شادکامی و رفاه را به جای تولید ناخالص داخلی (GDP) اندازه‌گیری کنند. به طور کلی این کتاب به‌عنوان نظریه‌ای پیشگام در حوزه اقتصاد شادکامی مورد تحسین قرار گرفته است. نویسنده با ترکیب تحقیقات علمی و تحلیل‌های اقتصادی، دیدگاهی جامع و متقاعدکننده درباره عوامل موثر بر شادکامی ارائه می‌دهد. با این حال، برخی منتقدان بحث می‌کنند که شادکامی مفهومی پیچیده و ذهنی (سوبژکتیو) است که به راحتی قابل اندازه‌گیری نیست. همچنین قابل ذکر است که این کتاب نه‌تنها به‌عنوان مرجعی برای محققان و سیاست‌گذاران، بلکه به‌عنوان راهنمایی برای افراد عادی که به دنبال بهبود کیفیت زندگی خود هستند، می‌تواند ارزشمند باشد.