خیلیها پنهان از چشم اطرافیانشون، اشیای گرانبهاشون رو فروختن تا صرف نگهداری جایی بشه که دوستش داشتن. حالا یکی بهش میگه خونه، یکی میگه خاک، یکی میگه عشق. من کارشون رو قضاوت نمیکنم که درسته یا غلط، ولی بهنظرم واقعا معنی عشق همینه. آدم نمیتونه به همین راحتی، و بهخاطر یک نفر دیگه، عشقی رو که از قبل کاشته و آب داده رها کنه. دل آدم هم مثل کشورها مرز داره؛ و اگه یکی با خونه و دل خودش خوش باشه، نمیشه بهزور تغییرش داد. نمیشه همینجوری آمد و رفت و توریستی وسط زندگی بقیه چرخید.