کتاب در شب اسیر شده‌ام

کتاب «در شب اسیر شده‌ام» نوشته‌ی آنی ارنو، نویسنده فرانسوی و برنده‌ی جایزه نوبل ادبیات یک خاطره‌نویسی کوتاه است که نخستین‌بار در سال ۱۹۹۷ منتشر شد. این اثر بر اساس یادداشت‌های روزانه ارنو طی سال‌های مراقبت از مادرش نوشته شده و روایت فروپاشی ذهنی و جسمی مادر بر اثر بیماری آلزایمر را ارائه می‌دهد. ارنو در این کتاب رابطه‌ی پیچیده و پر از احساسات متناقض خود با مادرش را در سال‌های آخر زندگی او بازتاب می‌دهد و مرزهای بین عشق، گناه و پذیرش را کاوش می‌کند.
کتاب با ساختاری غیرخطی و شبیه یادداشت‌های ژورنالی پیش می‌رود و تغییرات تدریجی مادر ارنو را در طول بیماری به تصویر می‌کشد. در ابتدا ارنو تلاش می‌کند مراقبت خانگی از مادرش را بر عهده گیرد و با تمرین‌های ذهنی و حمایت عاطفی، روند زوال حافظه و سردرگمی او را کاهش دهد، اما این تلاش‌ها نتایج محدودی دارد و مادر کم‌کم توانایی شناخت، سخن گفتن و کنترل رفتارهای روزمره را از دست می‌دهد.
با پیشرفت بیماری، مادر ارنو به آسایشگاه منتقل می‌شود و نویسنده جزئیات روزمره زندگی او در محیط جدید، از جمله بوی بیمارستان، مراقبت‌های جسمی و واکنش‌های مادر نسبت به حضورش را ثبت می‌کند. در این بخش رابطه‌ی مادر و دختر همراه با احساسات پیچیده‌ای چون خشم، عشق و شرم روایت می‌شود و ارنو نشان می‌دهد که چگونه بیماری می‌تواند هویت و استقلال یک فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
ارنو نوشتن را به عنوان ابزاری برای حفظ خاطرات و مقابله با تاریکی ناشی از بیماری و مرگ استفاده می‌کند. «در شب اسیر شده‌ام» روایتی صادقانه و مستندگونه از پیری، آلزایمر، رابطه‌ی مادر و دختر و مسائل مرتبط با حافظه و هویت است و بیشتر به دفترچه‌ای از مشاهده‌های انسانی شبیه است.