هیتلر‌ و ‌کتابخانه ‌شخصی‌اش

کتاب «هیتلر و کتابخانه شخصی‌اش» یک بررسی دقیق از کتابخانه شخصی آدولف هیتلر ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه این کتاب‌ها ممکن است بر افکار و تصمیمات او تأثیر گذاشته باشند. این اثر به علاقه هیتلر به مطالعه و تناقض بین سوزاندن کتاب‌ها توسط رژیم نازی و جمع‌آوری گسترده کتاب‌ها توسط خود او می‌پردازد.
رابیک از منابع آرشیوی و مصاحبه‌ها برای تحلیل عادات مطالعاتی هیتلر استفاده کرده و به موضوعاتی مانند تأثیر ادبیات کلاسیک و آثار نژادپرستانه اشاره دارد. این کتاب به خوانندگان کمک می‌کند تا درک بهتری از چگونگی تأثیر کتاب‌ها بر شخصیت و اقدامات هیتلر به دست آورند. هیتلر صاحب مجموعه‌ای شامل حدود ۱۶۰۰۰ جلد کتاب بود که در منازلش در برلین، مونیخ و اوبرسالزبرگ نگهداری می‌شد. در حال حاضر، حدود ۱۲۰۰ جلد از این کتاب‌ها در کتابخانه کنگره آمریکا در واشنگتن قرار دارند. این کتاب‌ها دامنه وسیعی از موضوعات را پوشش می‌دهند، از جمله فلسفه، تاریخ، ادبیات، نمایشنامه، رمان، و همچنین آثار نظامی و نژادپرستانه.
رابیک با مطالعه این کتاب‌ها و یادداشت‌های حاشیه‌ای هیتلر سعی دارد تا درک عمیق‌تری از نحوه تأثیر این آثار بر ذهنیت و تصمیمات هیتلر به دست آورد. رابیک توضیح می‌دهد که هیتلر علاقه فراوانی به خواندن داشت و اغلب تا ساعات پایانی شب به مطالعه می‌پرداخت. هیتلر ادعا می‌کرد که در طول جنگ جهانی دوم، هر شب حداقل یک کتاب مطالعه می‌کرد و این کتاب‌ها منبع اصلی ایده‌ها و استراتژی‌های او بودند. برای مثال هیتلر بسیار علاقه‌مند به آثار شکسپیر بود و نسخه آلمانی مجموعه آثار شکسپیر را در کتابخانه خود داشت. از دیدگاه او شکسپیر از نویسندگان بزرگ آلمانی مانند گوته برتر بود و از نمایشنامه‌هایی همچون «هملت» و «جولیوس سزار» در زندگی خود الهام گرفت. علاوه بر این کتاب‌های نظامی و نژادپرستانه نیز بخش قابل توجهی از مجموعه او را تشکیل می‌دادند که در تقویت عقاید نازیستی و یهودستیزانه او نقش موثری داشتند.
رابیک بر این باور است که این کتاب‌ها نه تنها علایق هیتلر را منعکس می‌کنند، بلکه در شکل‌گیری شخصیت دیکتاتور و خشونت‌آمیز او نقش داشتند. علاوه بر این یک جنبه قابل توجه این است که هیتلر با وجود شهرت رژیمش به سوزاندن کتاب‌ها، خود مجموعه وسیعی از کتاب‌ها را جمع‌آوری کرده بود، که این امر تناقضی در شخصیت او را بیان می‌کند.