این نمایشنامه که در پنج اپیزود نگاشته شده، روایتی کنایهآمیز از دو تاییهای تاریخ است؛ از هیتلر و هیملر تا سوفوکل و محمد چرمشیر. نویسنده در این اثر، نگاهی شکاک و طعنهآمیز به تاریخ داشته و ادای دینی کرده به آنان که در تاریخ، دوم بودهاند.
سهند خیرآبادی (1367- )، نویسندهی ادبیات نمایشی است که با آثار خود در یک دههی اخیر، جایگاهِ ویژهای در تئاتر ایران پیدا کرده؛ وی را میتوان از معدود نویسندگانِ نمایشنامه در ایران دانست که «در ژانر» مینویسد و آثارش ترکیب ظریفی از کمدی و فلسفه است.