و در پاییز حتی مرگ نیز زیبا بود
نشسته در عزلت به انتظار بهار
که شاید بهار باز آید به این سرزمین
که خاک را نوید گرما دهد
و باز آورد آفتاب را
که تماشا کند شکفتن دانه را
از پس مرگ