این مرد که می توانید نیمه شب او را به هنگام
بازگشت از محل کار ببینید، همان کسی است
که با درد رماتیسم، کثافت و تاری چشمانش سر کرده! آیا گمان می کنید او در کتاب های
خویش در پی یافتن راهی برای بهتر، شادتر و
عاقل تر شدن است؟ حتی یک ذره هم این گونه
نیست. بلکه او می خواهد به آیندگان نشان دهد که چگونه اشعار پلاتوس را بخوانند و چگونه کلمه ای لاتین را تلفظ نمایند و در غیر
این صورت در این تقلا بمیرند.
تجاری که از راه دریا سفر می کنند حق دارند
که از نبود انسان فاجر، کافر یا تبه کار در کشتی
که کالایشان در آن قرار دارد اطمینان یابند، زیرا
بر این باورند که وجود چنین همسفری مایه
بدیمنی است. به همین دلیل است که بیاس به
استهزاء کسانی که با وی در مخاطرات گذر از توفان همراه شده و خدایان را به کمک می خوانند پرداخته و به ایشان می گوید "ساکت
شوید،
روزگار
میشل دو مونتنی
