کتاب«فضایل و توانمندیهای شخصیت»، اثر سترگ کریستوفر پترسون و مارتین سلیگمن تنها یک کتاب روانشناسی نیست؛ بلکه یک دستاورد تاریخی و نقطهی عطفی در این علم به شمار میرود. این اثر که اغلب به عنوان «راهنمای تشخیصی و آماری» یا «نقطهی مقابل DSM» (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی) شناخته میشود، یک انقلاب علمی را نمایندگی میکند. چناچه DSM نقشهی دقیقی از بیماریها و اختلالات روانی ارائه میدهد، این کتاب برای اولین بار، یک زبان مشترک و یک طبقهبندی علمی برای سلامت روان، شکوفایی و بهترین ویژگیهای انسانی فراهم میکند. هدف نویسندگان، پاسخ به این پرسش بود: روانشناسی برای دههها به مطالعهی آنچه در انسانها «اشتباه» است پرداخته، اما علم دربارهی آنچه در آنها «درست» است، چه برای گفتن دارد؟ رویکرد پترسون و سلیگمن برای خلق این اثر، به طرز شگفتانگیزی دقیق و جامع بود. آنها با تیمی از محققان، متون بزرگ فلسفی، دینی و فرهنگی را در سراسر تاریخ و تمدنهای بشری (از ارسطو و افلاطون گرفته تا کنفوسیوس، متون مقدس ادیان بزرگ و داستانهای عامیانه) بررسی کردند تا فضائلی را شناسایی کنند که به طور مداوم در فرهنگهای مختلف به عنوان ویژگیهای مطلوب انسانی ستایش شدهاند. نتیجهی این تحقیق گسترده، شناسایی شش فضیلت اصلی و جهانشمول بود: خرد، شجاعت، انسانیت، عدالت، اعتدال و تعالی. این کتاب سپس ۲۴ نقطه قوت شخصیتی را به عنوان مسیرهای روانشناختی، قابل مشاهده و قابل اندازهگیری برای رسیدن به این فضائل معرفی میکند. برای مثال، «کنجکاوی» و «عشق به یادگیری» نقاط قوتی هستند که تحت فضیلت «خرد» قرار میگیرند. این کتاب چیزی فراتر از یک طبقهبندی نظری است؛ یک «راهنمای» عملی است که ابزارهای لازم برای شناسایی و پرورش این نقاط قوت را ارائه میدهد. این اثر، پایهی علمی ابزار معروف پرسشنامه VIA (ارزشهای در عمل) را تشکیل میدهد که امروزه به طور گسترده توسط روانشناسان، مربیان، مدیران و افراد برای شناخت توانمندیهای اصلی خود استفاده میشود. کاربرد آن از اتاق درمان جایی که تمرکز از ترمیم ضعفها به تقویت قوتها منتقل میشود تا مدارس برای ایجاد برنامههای آموزشی مبتنی بر نقاط قوت و سازمانها برای تشکیل تیمهای موثرتر گسترش یافته است. در مجموع، فضایل و توانمندی های شخصیت یک پژوهشی برای هر کسی است که به طور جدی به مطالعهی روانشناسی مثبتگرا، بهزیستی و شکوفایی انسان علاقهمند است. این کتاب برای محققان، درمانگران، مربیان، معلمان و دانشجویان یک منبع ضروری است و میراث آن، تغییر بنیادین گفتمان روانشناسی از پرسش «چه چیزی در تو اشتباه است؟» به مسئله تحولآفرین «چه چیزی در تو درست است؟» میباشد.