در اواخر سده ی نوزدهم، افزایش تعداد تماشاگران فوتبال، باشگاه ها را بر آن داشت تا مکان هایی دائمی برای برگزاری بازی هایشان فراهم کنند. احداث استادیوم ها یک ضرورت بود، چون هم برای هواداران تیم سرپناه فراهم می کرد و هم چشم انداز مناسبی برای تماشای مسابقات عرضه می داشت. مجموعه ای از فجایع ورزشی که در ورزشگاه ها رخ داد، در نهایت به این باور منجر شد که استادیوم های سر باز باید جای خود را به جایگاه هایی مناسب و ایمن برای تماشاگران بدهند.
پیش از آنکه استادیوم ها را به صندلی مجهز کنند، هواداران ایستاده و در فضایی فشرده و روباز بازی ها را تماشا می کردند. خیل عظیمی از تماشاگران برای تماشای بازی ها به این ورزشگاه ها می رفتند و بسیاری از مردم، این بازی های فوتبال را در طول تاریخ این ورزش تماشا کرده اند. معمولا بچه ها را از فراز سر خیل جمعیت عبور می دادند تا به نزدیکی زمین برسند و دید بهتری از بازی داشته باشند.
