احتمالا زمان کوتاهی را با نوزاد خود تنها بوده اید. لحظه ای که پرستار، ماما یا همسرتان اتاق را ترک کرد، دریافتید که با عنوان جدید « مادر » از شما انتظار دارند که همه چیز را بدانید. انتظار می رود پوشک کردن نوزاد را به طوری که پای او ساییده یا روی ناف و بندناف پوشانده نشود، بدانید. انتظار می رود نحوه قرار دادن نوزاد بر پهلو در گهواره یا تخت را بدانید و حتی معنی تغییر رنگ چهره نوزادتان را دریابید. همسرتان می پرسد: « رنگش خیلی قرمز شده، فکر می کنی گرمش باشه؟ »
به خودتان می گویید: « از کجا بدانم؟ » اما بر زبان نمی آورید. هر چه باشد شما مادر هستید و اطرافیان فکر می کنند باتجربه اید. بنابراین با تردید پاسخ می دهید: « نه حالش خوب است » .
اما خبر خوب این است که شما در باره نوزادتان - حداقل به اندازه دیگران - می دانید و می توانید مطمئن باشید که ضمن گذر از اولین سال تولد نوزادتان، آنچه را اکنون نمی دانید، به زودی خواهید آموخت.
اگرچه بخش عمده ای از مطالب این کتاب در باره مراقبت از نوزادتان است، اما اولین فصل آن در باره خود شماست؛ زیرا شما به تازگی پرتنش ترین و شدیدترین تجربه تغییردهنده زندگیتان را پشت سر گذاشته اید. به این دلیل سرگردان، خسته و بی رمق، ذوق زده، ترسیده، مستاصل و از تاب و توان افتاده اید. بنابراین برای هماهنگ شدن هر چه سریع تر با این تغییر اساسی، باید به خودتان کمک کنید؛ زیرا حالا دیگر نوزادی به شما وابسته است که حتی نمی داند دیگر بخشی از وجودتان نیست.
ممکن است یکی از ۹۹ درصد مادرانی باشید که در بیمارستان وضع حمل می کنند. مدت استراحت در بیمارستان در صورت زایمان به روش سزارین دو روز یا بیشتر است و در صورت زایمان طبیعی ممکن است ترجیح بدهید که هر چه زودتر به خانه بازگردید.
صابرین