کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر اول)

Masnavi Manavi
کد کتاب : 38604
شابک : 978-9644234385
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 1142
سال انتشار شمسی : 1403
سال انتشار میلادی : 2002
نوع جلد : جلد سخت
سری چاپ : 59
زودترین زمان ارسال : 27 آذر

معرفی کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر اول) اثر کریم زمانی

"شرح جامع مثنوی معنوی" به قلم "کریم زمانی" کامل ترین و مفصل ترین گزارش موجود از مثنوی مولانا است که هم اکنون جلد نخست آن که شرح دفتر نخست را دربردارد، در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. برخلاف دیگر مفسران ادبیات کهن فارسی، استاد "کریم زمانی" جزئی‌ترین موارد و نکته‌های هر بیت را مورد بررسی قرار داده است و صرفا به توضیح بخش‌هایی که از نظر وی دشوار بوده، بسنده نکرده است و با چنین رویکردی باقی قسمت‌ها را رها نکرده است. "شرح جامع مثنوی معنوی" به قلم "کریم زمانی" با دانش گسترده لغوی، قرآنی، حدیثی و عرفانی از سایر تفاسیر متمایز می‌شود. از آنجا که نمی‌توان بسیاری از اشعار دشوار مثنوی را بدون توضیح کامل درک کرد، به اعتقاد بسیاری از ادیبان و مفسران، این مجموعه که هم اکنون دفتر اول آن پیش روی مخاطب است، یکی از بهترین آثار در این حوزه محسوب می‌شود.
فدا کردن من و منیت، اولین شرط و کلید ورود به عالم عشق با مولانا و مثنوی است. بدون شک هر خواننده‌ای پس از خواندن مثنوی و شرح جامع آن، دچار تغییری می‌شود که در زندگی او مشهود خواهد شد. نمی توان تصور کرد که کسی با مولانا همنشین شود و پس از خواندن مثنوی و شرح آن، یک غوغای درونی در او برپا نشود. مولانا راه‌هایی را به روی مخاطبش می‌گشاید که دفتر اول، یک ورودی فراخ برای این مسیر است.
مولانا در اواخر همین دفتر به ماهیت مرگ اشاره می‌کند و معتقد است وقتی همه می‌میریم، همه حوادث مانند پرده‌ای که از مقابل آفتاب کنار رود بر ما روشن می‌شوند و گوش‌ها و چشم‌ها، تماما شنوا و بینا می‌شوند. اما به زعم مولوی، هنر در این است که تلاش کنیم در همین دنیا حجاب را کنار بزنیم و به بارقه‌هایی از حقیقت دست یابیم.

کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر اول)

کریم زمانی
کریم زمانی (متولد ۲۰ اردیبهشت ۱۳۳۰ در تهران) مولوی‌شناس ایرانی و مترجم و مفسر قرآن است. او دوره کارشناسی زبان و ادبیات عربی را در دانشگاه تهران گذرانده‌است. برجسته‌ترین اثر او که بیش از سی بار تجدید چاپ شده‌است، «شرح جامع مثنوی معنوی» در هفت جلد است.
قسمت هایی از کتاب شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر اول) (لذت متن)
ساعتی تاخیر کرد اندر شدن بعد از آن شد پیش شیر پنجه زن/ زان سبب کاندر شدن او ماند دیر خاک را می کند و می غرید شیر/ گفت من گفتم که عهد آن خسان خام باشد خام و سست و نارسان/ دمدمهٔ ایشان مرا از خر فکند چند بفریبد مرا این دهر چند/ سخت در ماند امیر سست ریش چون نه پس بیند نه پیش از احمقیش/ راه هموارست زیرش دامها قحط معنی درمیان نامها/ لفظها و نامها چون دامهاست لفظ شیرین ریگ آب عمر ماست/ آن یکی ریگی که جوشد آب ازو سخت کم یابست رو آن را بجو/ منبع حکمت شود حکمت طلب فارغ آید او ز تحصیل و سبب/ لوح حافظ لوح محفوظی شود عقل او از روح محظوظی شود/ چون معلم بود عقلش ز ابتدا بعد ازین شد عقل شاگردی ورا / عقل چون جبریل گوید احمدا گر یکی گامی نهم سوزد مرا/ تو مرا بگذار زین پس پیش ران حد من این بود ای سلطان جان/ هر که ماند از کاهلی بی شکر و صبر او همین داند که گیرد پای جبر/ هر که جبر آورد خود رنجور کرد تا همان رنجوریش در گور کرد/ گفت پیغمبر که رنجوری بلاغ رنج آرد تا بمیرد چون چراغ/ جبر چه بود بستن اشکسته را یا بپیوستن رگی بگسسته را / چون درین ره پای خود نشکسته ای بر کی می خندی چه پا را بسته ای/ وانک پایش در ره کوشش شکست در رسید او را براق و بر نشست/ حامل دین بود او محمول شد قابل فرمان بد او مقبول شد/ تاکنون فرمان پذیرفتی ز شاه بعد ازین فرمان رساند بر سپاه/ تاکنون اختر اثر کردی درو بعد ازین باشد امیر اختر او/ گر ترا اشکال آید در نظر پس تو شک داری در انشق القمر/ تازه کن ایمان نی از گفت زبان ای هوا را تازه کرده در نهان/ تا هوا تازه ست ایمان تازه نیست کین هوا جز قفل آن دروازه نیست/ کرده ای تاویل حرف بکر را خویش را تاویل کن نه ذکر را/ بر هوا تاویل قرآن می کنی پست و کژ شد از تو معنی سنی