کتاب روایت مدرن و موج نوی سینمای ایران

«روایت مدرن و موج نوی سینمای ایران» کتابی درباره جریان موج نوی سینمای ایران به قلم اسدالله غلامعلی است. اندیشه متفاوت و پیشرویی که در ایران مانند دیگر موج نوهای سینمایی خاستگاه منسجم سینمایی نداشت؛ بلکه وابسته به فیلمسازانی بود که نسبت به گذشته متفاوت می اندیشیدند و آثار متفاوتی می ساختند. این تفاوت در اندیشه و عملکرد، پیدایش جریان متفاوتی را فراهم کرد. این اندیشه و تفکر متفاوت و پیشرو، حاصل تحول در شرایط اجتماعی و فرهنگی کشور از جمله فضای روشنفکری حاکم بر جامعه و جریان ادبی مدرنی است که صورت گرفته بود.
خاستگاه اصلی موج نوی سینمای ایران ادبیات و به خصوص ادبیات داستانی مدرن است. بنابراین دگرگونی سینمای ایران و شکل گیری، موفقیت و تداوم موج نوی سینمای ایران حاصل تعاملی است که با جریان ادبی مدرن کشور داشته است.
ادبیات از بدو تولد سینما در تحکیم زبان و بیان آن تأثیر به سزایی داشته و نه فقط سینما از ادبیات و زبان ادبی بهره برده، بلکه ادبیات نیز از عناصر و مولفه های سینمایی کمک گرفته است. در ایران نیز ادبیات و سینما مانند کشورهای دیگر در کنار هم رشد کرده اند و همچنان که جامعه در طول سال ها به سمت شهرنشینی و مدرنیزه شدن رفته است نویسندگان و جامعه ادبی کشور نیز از شیوه و سبک نوینی که به سبب تأثیرات مدرنیسم، در ادبیات جهان به وجود آمده بود، تأثیر گرفتند و در نتیجه ادبیات داستانی مدرن در ایران پایه ریزی شد. فیلم فارسی ها در دهه های ۴۰ و ۵۰ به سبب تغییرات اجتماعی-سیاسی با مدرنیسم و اصول و قواعد شهرنشینی آن همگام شد، فیلم سازانی که با محافل روشنفکری، ادبی و هنری جامعه ایران و نیز جهان در ارتباط بودند، فیلم هایی برخلاف سینمای غالب تولید کردند که دارای ارزش های زیباشناختی فراوان بود.
در کتاب پیش رو، از سینمای موج نو، آثاری مورد تحلیل قرار می گیرد که علاوه بر ساختار روایی مدرن، از ادبیات داستانی مدرن اقتباس شده باشد. در اینجا منظور از ادبیات داستانی، رمان، داستان کوتاه و بلند است.