کتاب دو تا نقطه

«دو تا نقطه» نوشته‌ی پیمان هوشمندزاده مجموعه داستانی شامل 15 داستان کوتاه و مینی‌مال است. هوشمندزاده عکاس است و داستان‌های کوتاهش همچون یک تصویر در ذهن خواننده می‌مانند. این کتاب را نویسنده به عنوان اولین اثر داستانی‌ خودش نوشته اما بعد از کتاب‌های دیگرش چاپ و منتشر شده است. در این مجموعه هوشمندزاده هنوز به سبک داستانی‌ ویژه‌ی خودش نرسیده است، هرچند می‌توان رگه‌هایی از شیوه‌ی کارش را در این مجموعه نیز دید.
داستان‌های این مجموعه موضوع مشترکی ندارند و مستقل از هم هستند. اما از نظر تکنیکی شبیه به هم هستند، داستان‌ها با زبانی بی‌پیرایه و ساده‌ روایت می‌شوند. در برخی از داستان‌ها نیز زبان محاوره، لحنی صمیمی به داستان‌ها داده است. توجه به احساسات بعضا متناقض و روایت دل‌مشغولی‌های انسان معاصر و بیان احساسات متناقض مضمون بیشتر داستان‌های این مجموعه است.
«دو تا نقطه» که نام کتاب از آن گرفته شده است، نام یکی از داستان‌های این مجموعه است. شخصیت‌های اصلی داستان در واقع شماره‌ی پلاک‌های دو شهید هستند؛ ۲۸۴CG۵۷ و ۶۶۶BW۴۵. راوی داستان ۲۸۴CG۵۷ است. او ماجرا را به گونه‌ای شرح می‌دهد که گویی زنده هستند و در صحرایی برهوت و بزرگ بدون کمک، زیر آفتاب رها شده‌اند. تشنگی و آفتاب سوزان آن‌ها را اذیت می‌کند. راوی دو نقطه سیاه را از دور می‌بیند، ولی نمی‌داند چیست، تا اینکه گروه تجسس به سراغ آن دو نقطه می‌روند. وقتی راوی، اعضای گروه تجسس را می‌بیند که آشفته هستند و خاک روی سر و صورت‌شان نشسته، از آن‌ها می‌پرسد که آن دو نقطه چه بودند، آن‌ها جواب نمی‌دهند. خودش داخل ماشین گروه تجسس را نگاه می‌کند؛ آن‌جا دو کیسه‌ی پلاستک می‌بیند و دور پلاستیک‌ها دو پلاک. آن دو پلاک ۲۸۴CG۵۷ , ۶۶۶BW۴۵ هستند.
«نه یک گربه را می‌شود تحمل کرد»، «خیره به سقف»، «فقط هفت قدم»، «این همه نرگس»، «ایلیا»، «گلابی»، «مرد چاق»، «آسانسور» و «دیگر چیزی نمی‌گویم» عناوین تعدادی از داستان‌های این مجموعه هستند.
«دو تا نقطه» برای علاقمندان به داستان کوتاه و مینی‌مال گزینه‌ی مناسبی است و علاقمندان به آثار هوشمندزاده نیز می‌توانند با روند کار او بیشتر آشنا شوند.