"بدون دریا از قایق می‌نویسم"، مجموعه‌ای از اشعار شاعر معاصر ایرانی، احمدرضا احمدی، را به خوانندگان ارائه می‌دهد.
احمدرضا احمدی که در سال ۱۳۱۹ در کرمان به دنیا آمد، به عنوان یکی از شاعران پیشکسوت شعر نوی ایران محسوب می‌شود. او تحصیلات خود را در دبیرستان دارالفنپون تهران به پایان رساند و سپس به عضویت در سپاه دانش پیوست. در سال ۱۳۴۳، همراه با نادر ابراهیمی و دیگر شخصیت‌های برجسته، گروه ابدی طرفه را تشکیل داد تا شعر موج نو ایران را حمایت کند. از سال ۱۳۴۹ به عنوان فعال در کانون پرورش فکری به کار خود ادامه داد و به مدت نزدیک به ده سال به عنوان مدیر تولید موسیقی در این کانون فعالیت داشت. در بازه زمانی ۱۳۵۸ تا بازنشستگی، وی در بخش انتشارات کانون ویراستاری انجام می‌داد. وظایف او شامل تدوین ردیف موسیقی ایرانی، ضبط آوازهای محمدرضا شجریان، خوانش شعرهای شاعران معروف (از جمله نیما یوشیج، احمد شاملو، نادر نادرپور، فروغ فرخزاد، یدالله رویایی، نصرت رحمانی و...) بود.
شاعری که از بیست سالگی به تراشیدن کلمات و خلق شعر پرداخته و اولین مجموعه شعر خود را با عنوان "طرح" در سال ۱۳۴۰ منتشر کرده است.
احمدرضا احمدی، بنیان‌گذار جریان موج نو در دهه ۱۳۴۰، نه‌تنها در شعر معاصر ایران بلکه در حوزه‌های دیگر نیز تأثیرگذاری داشته است. این جریان که در دهه ۱۳۴۰ به شکل جنبش مدرنیستی در فرهنگ ایرانی شکل گرفت، در داستان، نمایشنامه، تئاتر، سینما و نقاشی نیز تأثیرگذاری داشته است.
این کتاب، "بدون دریا از قایق می‌نویسم"، یک مجموعه شعری عاشقانه و اجتماعی از آثار احمدرضا احمدی را در بر می‌گیرد که شما می‌توانید در این دفتر بخوانید.
کتاب بدون دریا از قایق می نویسم
نشر چلچله
احمدرضا احمدی
