کتاب «حقیقت دروغگویی» نوشتهی استیون جی. کاستلو، فیلسوف و معنادرمانگر، به بررسی پدیدهی دروغ از جنبههای فلسفی، روانشناختی و اجتماعی میپردازد. نویسنده با بهرهگیری از فلسفه، روانکاوی لاکانی و نمونههای مختلف، سعی میکند ساختار و انگیزههای دروغگویی را توضیح دهد. او به موضوعاتی مانند انواع دروغها، نقش زبان در شکلگیری آنها و تأثیرات روانی و اجتماعی این رفتار میپردازد. هدف اصلی کتاب ترسیم یک تصویر چندلایه از دروغ و جایگاه آن در روابط انسانی است. بخشهای آغازین کتاب به دستهبندی انواع دروغ اختصاص دارد؛ از دروغهای بیضرر گرفته تا دروغهای آسیبزا. کاستلو به پدیدههایی مانند دروغهای آمیخته با حقیقت، خودفریبی، دروغگویی کودکان و نقش دروغ در روابط دوستانه و عاشقانه میپردازد. او همچنین به مواردی چون احتمال دروغگفتن بیماران روانی و دروغ در دنیای حیوانات اشاره میکند. در این بخشها، تحلیلها اغلب بر پایهی ترکیبی از منطق، فلسفه و نظریههای روانکاوی ارائه میشود. در بخش پایانی کتاب، موضوع تفاوتهای جنسیتی در دروغگویی بررسی میشود. کاستلو توضیح میدهد که مردان و زنان نهتنها به دلایل متفاوتی دروغ میگویند، بلکه شیوهی بیان آنها نیز متفاوت است. به گفتهی او مردان بیشتر به سمت ارائهی دروغ در قالب حقیقت گرایش دارند و هدفشان اغلب بهبود تصویر خودشان است. در مقابل زنان ممکن است حقیقت را در قالبی غیرمستقیم یا حتی فریبنده بیان کنند، با نیتی که بیشتر بر ایجاد راحتی یا حفظ روابط متمرکز است.
درباره استیون جی کاستلو
استفن جی کاستلو، دکتری و بنیانگذار و مدیر موسسه ویکتور فرانکل ایرلند است که نوه دکتر ویکتور فرانکل می باشد.