روایت او ساده و خودمانی است. کتاب را که دست بگیریم، حس می کنیم زهره ستوده کنارمان نشسته و شروع کرده به تعریف کردن آنچه که برایش رخ داده است. آغاز کتاب هم در نوع خود زیبا و جذاب است؛ کتاب با شکستن تصورات راوی از لباس سربازی و تفنگ آغاز می شود. زهره ستوده کنار یک سرباز روی زمین می نشیند و به شهرش می اندیشد. به این طریق او واگویی خاطرات خود را آغاز می کند. او در این روایت ساده و صمیمانه به واکاوی گذشته ها می پردازد و خاطرات سال های دور را ورق می زند؛ خاطراتی که آغازگر آن هفت سالگی زهره ستوده است. او از خود و اعضای خانواده اش می گوید؛ از استخدام برادرش، ورود خواهرش به دانشسرا، از راهپیمایی های انقلاب و از سرایت آشوب های قومی به خرمشهر. لابه لای خاطرات او می توان لحظه به لحظه جنگ را به وضوح دید و او از آشوب های قومی که با عنوان اختلاف های عرب و عجم شکل می گیرد، به وضوح حرف می زند و روایتش به گونه ای است که می توان چگونگی وقوع و شروع جنگ در خرمشهر را درک کرد. راوی به عنوان یک شاهد عینی سعی می کند در این کتاب خاطراتش را با حالتی مستندگونه بیان کند تا روزهای مقاومت خرمشهر را با شکلی نزدیک به واقعیت به ما ارائه کرده باشد.
کتاب پاییز 59
سوره مهر
رقیه میرابوالقاسمی
