کتاب «گفتمان و حقیقت» اثر «میشل فوکو» است. در این مورد آمده است: «پل میشل فوکو فیلسوف، تاریخدان و متفکر معاصر فرانسوی و واضع اصطلاح "انسان گرایی ضد اومانیستی" است. شهرت فوکو در آن است که او نخستین کسی است که از فرضیهٔ روشنگری درباره ی عینی بودن شناخت خلع ید کرده است. فوکو عنوان کرد که زبان، حقیقت جهان را بیان نمی کند بلکه بازتابی از تجربه ی شخصی فرد است. فوکو دوبار، از ۲۵ شهریور تا ۲ مهر ۱۳۵۷ و از ۱۸ تا ۲۴ آبان ۱۳۵۷ به ایران سفر کرد و در این سفرها، در تهران و قم و آبادان، با برخی از رهبران ملی و دینی و گروه های مختلفی که در انقلاب دست داشتند ملاقات کرد. حاصل این سفرها مجموعه گزارش ها و مقالاتی شد که فوکو برای روزنامه ایتالیایی کوریره دلا سرا نوشت.» این کتاب را نشر «دیبایه» چاپ کرده و در اختیار خوانندگان قرار داده است.
کتاب گفتمان و حقیقت
