کتاب حکومت ترس

رمان «حکومت ترس» نوشته‌ی مایکل کرایتون داستان وکیلی به نام پیتر ایوانز را روایت می‌کند که برای یک میلیاردر نیکوکار کار می‌کند و درگیر پروژه‌هایی می‌شود که هدفشان حمایت از محیط‌زیست است. در جریان همکاری با یک سازمان محیط‌زیستی، متوجه می‌شود این گروه برخلاف ظاهرش درگیر برنامه‌هایی مشکوک است. این کشف باعث می‌شود او وارد ماجرایی شود که پای چند دانشمند، مأمور مخفی و مجموعه‌ای از تهدیدهای طبیعی ساختگی در میان است.
در ادامه مشخص می‌شود گروهی از فعالان محیط‌زیستی با بهره‌گیری از فناوری، قصد دارند بلایای طبیعی مصنوعی مثل سیل، سونامی یا زلزله ایجاد کنند. هدف آن‌ها این است که از طریق ترساندن مردم، افکار عمومی را در مورد گرمایش زمین جهت دهند و از این طریق بر سیاست‌گذاری و منابع مالی اثر بگذارند. ایوانز و همراهانش سعی می‌کنند جلوی اجرای این طرح‌ها را بگیرند و واقعیت پشت ادعاهای علمی و رسانه‌ای را بررسی کنند.
کرایتون در این کتاب از قالب داستانی برای بررسی انتقادی نقش علم در فضای عمومی استفاده می‌کند. او از طریق گفت‌وگوها و نقل قول‌هایی از منابع مختلف، سعی دارد این موضوع را مطرح کند که علم اقلیمی گاهی با قطعیت بیش از حد ارائه می‌شود، در حالی که هنوز پر از ابهام است. همچنین به این مسئله می‌پردازد که چطور علم ممکن است برای اهداف سیاسی یا اقتصادی خاص استفاده شود و در نهایت باعث گمراهی عمومی گردد. در متن رمان، نویسنده از نمودار، آمار و ارجاع‌های مستقیم علمی استفاده کرده تا روایتش را به واقعیت نزدیک‌تر کند. مضمون اصلی کتاب درباره سازوکارهایی است که از ترس به عنوان ابزار کنترل استفاده می‌کنند. به‌جای تأیید یا رد کامل نظریه‌های علمی رایج درباره تغییرات اقلیمی، کتاب بر این نکته تأکید دارد که ادعاهای علمی نباید بدون بررسی و تردید پذیرفته شوند، به‌ویژه زمانی که پای منافع بزرگ در میان است.