کتاب گزارش خواب
نویسنده:
محمد رضایی راد
معرفی کتاب گزارش خواب
نمایشنامهٔ "گزارش خواب" اثر محمد رضایی‌راد، یکی از آثار برجستهٔ تئاتر مدرن ایران است که در سال ۱۳۹۳ توسط انتشارات بیدگل منتشر شد. این نمایشنامه با ساختاری نمادین و فضایی سوررئال، به بررسی مفاهیم پیچیدهٔ تاریخ، زمان، هویت و خواب می‌پردازد. در این اثر، رضایی‌راد توانسته است با بهره‌گیری از زبان و نشانه‌ها، دنیایی تودرتو و معنادار بسازد که مخاطب را به چالش کشیده و به تفکر دربارهٔ مفهوم واقعیت و ذهن انسان وامی‌دارد.
"گزارش خواب" در یک عتیقه‌فروشی قدیمی به نام «مغازهٔ صحافی» می‌گذرد. مالک این مغازه، مردی به نام «آقای صحافی»، مدت‌هاست از خوابیدن محروم شده و نمی‌تواند به یاد آورد که آخرین بار کی خوابیده است. او در این مغازه با شاگردانش، «شمس» و «قمر»، در حال فروش اشیاء قدیمی و مستعمل است. این مکان، به‌عنوان یک فضای نمادین، محلی است که تاریخ و زمان در آن به‌صورت مداوم تکرار می‌شود و شخصیت‌ها و اشیاء مختلف از دوران‌های گوناگون به صحنه می‌آیند و به بحث و گفت‌وگو می‌پردازند.
در این نمایشنامه، زمان نه به‌عنوان یک خط مستقیم، بلکه به‌صورت حلقه‌ای و تکراری به تصویر کشیده می‌شود. شخصیت‌ها و اشیاء مختلف که در این حلقهٔ زمانی به دام افتاده‌اند، در جستجوی معنا و هویت خود هستند. "گزارش خواب" به‌طور عمده بر آن است تا به مخاطب یادآوری کند که هویت فردی و جمعی ما، تحت تأثیر مفاهیم پیچیده‌ای مانند تاریخ و زمان قرار دارد. در این میان، خواب به‌عنوان یکی از نمادهای اصلی نمایشنامه، نمایانگر گمگشتگی انسان در دنیای معاصر است و شخصیت‌ها در این خواب آگاهانه و ناخودآگاهانه به جستجوی پاسخ‌های خود می‌پردازند. رضایی‌راد در این نمایشنامه از زبان پیچیده و نمادین استفاده کرده است که گاهی به مونولوگ‌های فلسفی و گاه به دیالوگ‌های سریع و پرتنش می‌انجامد. این سبک نوشتاری نه‌تنها فضای سوررئال و بی‌معنای نمایشنامه را تقویت می‌کند، بلکه به‌طور موثری ذهن مخاطب را درگیر مفاهیم عمیق‌تری از واقعیت و حقیقت می‌کند. این انتخاب زبانی، فضای خاصی را ایجاد می‌کند که مخاطب را به دنیای پر از ابهام و سوالات فلسفی می‌برد.
"گزارش خواب" در زمان خود با استقبال خوبی از سوی تماشاگران و منتقدان مواجه شد و به‌عنوان یک اثر منحصر به‌فرد در تئاتر مدرن ایران شناخته شد. این نمایشنامه با رویکردی انتقادی و تأمل‌برانگیز به مسائل روانی و اجتماعی انسان در دنیای مدرن پرداخته و با نمایش بحران‌های فردی و جمعی، تصویری از جامعه‌ای در حال تغییر و پیچیدگی‌های آن ارائه می‌دهد. به‌ویژه با استفاده از ساختار پیچیده و نمادین، "گزارش خواب" یکی از آثار برجستهٔ تئاتر مدرن ایران محسوب می‌شود که هنوز در دوران معاصر نیز مورد توجه و مطالعه قرار می‌گیرد. این نمایشنامه نه‌تنها به‌عنوان یک اثر نمایشی برجسته، بلکه به‌عنوان یک تفکر فلسفی در زمینهٔ هویت و زمان در دنیای امروز باقی مانده است.
"گزارش خواب" در یک عتیقه‌فروشی قدیمی به نام «مغازهٔ صحافی» می‌گذرد. مالک این مغازه، مردی به نام «آقای صحافی»، مدت‌هاست از خوابیدن محروم شده و نمی‌تواند به یاد آورد که آخرین بار کی خوابیده است. او در این مغازه با شاگردانش، «شمس» و «قمر»، در حال فروش اشیاء قدیمی و مستعمل است. این مکان، به‌عنوان یک فضای نمادین، محلی است که تاریخ و زمان در آن به‌صورت مداوم تکرار می‌شود و شخصیت‌ها و اشیاء مختلف از دوران‌های گوناگون به صحنه می‌آیند و به بحث و گفت‌وگو می‌پردازند.
در این نمایشنامه، زمان نه به‌عنوان یک خط مستقیم، بلکه به‌صورت حلقه‌ای و تکراری به تصویر کشیده می‌شود. شخصیت‌ها و اشیاء مختلف که در این حلقهٔ زمانی به دام افتاده‌اند، در جستجوی معنا و هویت خود هستند. "گزارش خواب" به‌طور عمده بر آن است تا به مخاطب یادآوری کند که هویت فردی و جمعی ما، تحت تأثیر مفاهیم پیچیده‌ای مانند تاریخ و زمان قرار دارد. در این میان، خواب به‌عنوان یکی از نمادهای اصلی نمایشنامه، نمایانگر گمگشتگی انسان در دنیای معاصر است و شخصیت‌ها در این خواب آگاهانه و ناخودآگاهانه به جستجوی پاسخ‌های خود می‌پردازند. رضایی‌راد در این نمایشنامه از زبان پیچیده و نمادین استفاده کرده است که گاهی به مونولوگ‌های فلسفی و گاه به دیالوگ‌های سریع و پرتنش می‌انجامد. این سبک نوشتاری نه‌تنها فضای سوررئال و بی‌معنای نمایشنامه را تقویت می‌کند، بلکه به‌طور موثری ذهن مخاطب را درگیر مفاهیم عمیق‌تری از واقعیت و حقیقت می‌کند. این انتخاب زبانی، فضای خاصی را ایجاد می‌کند که مخاطب را به دنیای پر از ابهام و سوالات فلسفی می‌برد.
"گزارش خواب" در زمان خود با استقبال خوبی از سوی تماشاگران و منتقدان مواجه شد و به‌عنوان یک اثر منحصر به‌فرد در تئاتر مدرن ایران شناخته شد. این نمایشنامه با رویکردی انتقادی و تأمل‌برانگیز به مسائل روانی و اجتماعی انسان در دنیای مدرن پرداخته و با نمایش بحران‌های فردی و جمعی، تصویری از جامعه‌ای در حال تغییر و پیچیدگی‌های آن ارائه می‌دهد. به‌ویژه با استفاده از ساختار پیچیده و نمادین، "گزارش خواب" یکی از آثار برجستهٔ تئاتر مدرن ایران محسوب می‌شود که هنوز در دوران معاصر نیز مورد توجه و مطالعه قرار می‌گیرد. این نمایشنامه نه‌تنها به‌عنوان یک اثر نمایشی برجسته، بلکه به‌عنوان یک تفکر فلسفی در زمینهٔ هویت و زمان در دنیای امروز باقی مانده است.
درباره محمد رضایی راد
محمد رضایی‌راد (زادهٔ ۱۳۴۵) فیلمنامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس، کارگردان تئاتر، نویسنده و پژوهشگر اهل ایران است. فیلمنامه‌های او برنده جوایز متعددی از جشن خانه سینما و جشنواره فیلم فجر و جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک شده‌است. فیلم کودک و سرباز با فیلمنامه ای از او برنده بالن نقره‌ای جشنواره سه قاره نانت فرانسه شد.
او از سال ۱۳۵۸ در کلاس‌های تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شرکت می‌کرد و در نمایش‌های آن بازی می‌کرد. پدرش هفته نامهٔ محلی «نقش قلم» را در سال ۱۳۵۹ منتشر کرد که وی گهگاهی در آن نقدهای سینمایی و اشعاری می‌نوشت. تحصیلات دبیرستانی در بین سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۶ در دبیرستان‌های شریعتی، دین و دانش و امیرکبیر انجام داد. در سال ۱۳۶۴ کلاس‌های انجمن سینمای جوان شرکت نمود. بین سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۹ در رشتهٔ ادبیات فارسی در دانشگاه آزاد رشت تحصیل نمود. در سال ۱۳۶۶ با همکاری محمدتقی صالح‌پور، علی صدیقی و بهزاد عشقی نشریه فرهنگی «ویژهٔ فرهنگ، هنر و ادبیات نقش قلم» را منتشر می‌کند. بین سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۱ خدمت سربازی خود را در شهرهای تهران، شیراز و نفت شهر انجام داد. رضایی‌راد در بین سال‌های ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۴ در مقطع فوق لیسانس در رشتهٔ فرهنگ و زبان‌های باستانی در دانشگاه آزاد واحد تهران ادامه تحصیل داد. وی پایان‌نامهٔ تحصیلی خود را با نام «اندیشه سیاسی در ایرانِ پیش از اسلام» نگاشت. در سال ۱۳۷۱ در انتشار نشریهٔ هشت روز هفته و کتاب نقد و بررسی آثار علی حاتمی و محسن مخملباف با عباس بهارلو همکاری می‌کرد. در سال ۱۳۷۲ نخستین فیلمنامه‌اش «بچه‌های مدرسهٔ همت» به رضا میرکریمی می‌فروشد که بعدها به مجموعه‌ای ۱۳ قسمتی تبدیل می‌شود. در سال ۱۳۷۴ به مدت سه ماه مدیر نشریهٔ داخلی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی بود در سال ۱۳۷۶ با همسرش هنگامه ازدواج نمود. وی در سال ۱۳۷۷ همکاری خویش را با دانشنامهٔ زبان و ادب فارسی آغاز نمود. در همین سال به مدت یک ماه مشاور فرهنگی شهردار منطقهٔ ۷ تهران بود. همچنین در سال ۱۳۷۷ همکاریش را با شرکت معماری و شهرسازی عرصه آغاز نمود که حدود ۱۲ سال ادامه داشت و حاصل آن پژوهش و نگارش «تاریخ اجتماعی شهر در ایران باستان» بود. در سال ۱۳۷۸ به کرج نقل مکان نمود. در همان سال صاحب دختری به نام «رها» می‌شود. در سال ۱۳۸۱ شروع به نگارش هفتگی در ستون «اندیشیدن در بزرگراه» در روزنامهٔ شرق می‌کند و نگارش رمان «... و این تنها بازی جهان بود» را به اتمام رسانید. همچنین در همین سال مؤسسهٔ پویش خرد به همراه جمعی از دوستانش راه‌اندازی می‌کند که به مدت دو سال یک سلسله سخنرانی ماهانه دربارهٔ فلسفه هنر برگزاری می‌کنند. در سال ۱۳۸۴ با سفری به هند، مقاله‌ای در بازهٔ درام شکونتلا در همایش مطالعات ایران و هند در موزهٔ الله‌آباد ارائهٔ کرد. یک بار دیگر در سال ۱۳۸۵ به فرانسه سفر نمود و در نگارش فیلمنامهٔ «زیر آب» با سپیده فارسی همکاری نمود. در سال ۱۳۸۶ تاریخ نمایش و نمایش‌نامه‌نویسی در دانشکدهٔ هنر و بعد در دانشگاه سوره و دانشگاه تهران تدریس نمود. در سال ۱۳۸۸ به فرانسه مسافرت نود و بر اساس ایده‌ای از رمان جواد جواهری فیلمنامهٔ «آه فرشته» را برای سپیده فارسی می‌نگارد. در سال ۱۳۸۷ پژوهش و یافتن اسنادی دربارهٔ عباس نعلبندیان را آغاز نمود و یک سال بعد نیز مصاحبه با آربی آوانسیان، شکوه نجم‌آبادی، صدرالدین زاهد، رضا قاسمی و بیژن صفاری دربارهٔ عباس نعلبندیان نمود.
دسته بندی های کتاب گزارش خواب
کتابهای مرتبط با کتاب گزارش خواب
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب گزارش خواب" ثبت می‌کند