در فلسفه در ابتدای امر به همه چیز شک می کنند. این شک یکی از خصوصیات منحصر به فرد فلسفه است که باعث تمایز فلسفه از دیگر حوزه ها می شود. هرکس چیزهایی می داند. اما دانش به معنای دقیق کلمه چیست؟ چرا برخی باورها و اعتقادات، دانش به حساب نمی آیند؟ چرا برخی از منابع اقتصادی منابع موثق دانش به شمار می آیند؟ آیا اصلا منبع موثقی وجود دارد؟ با اینکه می دانیم دانش عادی و هر روزه چیست، اما در کمال تعجب پاسخ این پرسش ها واضح نیست. حداقل دو هزار سال است که فلاسفه به این پرسش ها می اندیشند و درباره پاسخ های احتمالی بحث و تبادل نظر می کنند. در کتاب حاضر پرسش هایی مطرح شده که فلاسفه پاسخ های متفاوتی به آنها داده اند. هر چند ممکن است برخی از خوانندگان که با این حوزه آشنایی کافی ندارند در میان پاسخ های گوناگون در پی پاسخی باشند که مولف درصدد قبولانه نه آن به خواننده است. ولی بد نیست بدانیم در این کتاب تمام تلاشش را کرده تا دیدگاه های خود را پنهان کند، شما هم نمی توانید فکرش را بخوانید و تلاش کردن هم نتیجه ای ندارد. بهترین پاسخ به این کتاب سعی خواننده برای ارزیابی تمام شرایط است و این خود خواننده است که باید در نهایت برای یافتن جواب پرسش هایش پا را فراتر بگذارد و در کتاب های فلسفی دیگر به دنبال افکار عمیق تر فلاسفه بگردد. در فلسفه برای مطالعه دانش، نام رسمی معرفت شناسی به کار برده می شود. واژه «معرفت شناسانه» به معنای وابسته به مطالعه دانش است.
کتاب معرفت شناسی
سبزان
