کتاب پدرم

در کتاب پدرم ، اورهان پاموک داستان مختصری از زندگی خود و پدرش را روایت می‌کند. این پدر، که در دوران کودکی او و خانواده‌اش را ترک کرده بود، با این حال همچنان در دل اورهان جا دارد.

اورهان پاموک در اثر پدرم بخش‌هایی از سخنرانی خود در مراسم دریافت جایزه نوبل را منتشر می‌کند.

در یک قسمت از سخنرانی خود، او می‌گوید: "زندگی اغلب ترکیبی از دشواری‌ها و خستگی است، مگر اینکه چیزی برای دیدن و شنیدن وجود داشته باشد. وقتی کودک بودم، مردم از این خستگی و خسته‌کننده‌ای با گوش دادن به رادیو یا از پنجره به عابران در خیابان یا ساکنان ساختمان‌های مقابل نگاه می‌کردند. در آن روزها، به عبارتی، در سال ۱۹۸۵، تلویزیون هنوز در ترکیه وجود نداشت. وجود نداشت اصطلاح مناسبی نیست. مردم اینگونه نمی‌گفتند. آن‌ها به شیوه‌ای خوش‌بینانه، مانند صحبت از فیلم‌های جذاب هالیوود که معمولا چهار یا پنج سال بعد از اکران در سینماهای استانبول نمایش داده می‌شدند، می‌گفتند: 'هنوز نیامده است.'"

اورهان پاموک در سال ۱۹۵۲ در شهر استانبول ترکیه به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات متوسطه، با وجود تمایل درونی خود، معماری را به عنوان رشته تحصیلی خود در دانشگاه استانبول انتخاب کرد، اما پس از مدتی از تحصیل در این رشته دست کشید و به سوی رشته روزنامه‌نگاری روانه شد.

پس از نوشتن کتاب نخست خود "جودت بیک و پسران"، پاموک جوایز ملی ارهان کمال و کتاب سال را به خود اختصاص داد. در سال ۱۹۹۸، کتاب "نام من سرخ" به او شهرت جهانی را دست داد و جایزه نوبل را برایش به همراه آورد. او در مصاحبه‌ای گفت: "مانند سایر نویسندگان، دوست داشتم جایزه نوبل ادبیات را ببرم، اما فکر نمی‌کردم آن را به این زودی به من بدهند. فکر می‌کردم این جایزه را در سن ۷۵ سالگی، زمانی که از سیگار دست کشیده‌ام، دریافت خواهم کرد و بعد از دریافت آن، یک سیگار روشن خواهم کرد. نوبل، برای سلامتی خوب است."

اورهان پاموک تا کنون دو بار به ایران سفر کرده و درباره ایران اظهاراتی داشته است: "خرسندم که در طی ۲۵ سال گذشته آثارم به زبان پارسی ترجمه شده است. به نظر من، تاریخ و فرهنگ ایران و ترکیه با یکدیگر تار و پود دارند. هنگامی که به ایران می‌آیم، همان احساس حضور در استانبول به من دست می‌دهد و این مکان را به عنوان وطن خودم در نظر می‌گیرم."

تأثیر داستان‌ها و فرهنگ ایران در آثار پاموک مشهود است و این تأثیر در آثار وی به چشم می‌خورد. پاموک در طول دوران حرفه‌ای خود

، کتاب‌های فراوانی را نگاشته که به بیش از ۴۰ زبان ترجمه شده‌اند. از جمله کتاب‌های وی می‌توان به "نام من سرخ"، "موزه‌ی معصومیت"، "جودت بیک و پسران"، "زنی با موهای قرمز"، "کتاب سیاه"، "استانبول: شهر و خاطره‌ها"، "برف" و... اشاره کرد.