«تاریخ مختصر عدالت» نوشته دیوید جانستون مروری تاریخی بر مفهوم عدالت در سنت فلسفی غرب است. نویسنده در این اثر نشان میدهد که عدالت چگونه در دورههای مختلف تاریخی تعاریف متفاوتی پیدا کرده و همواره در ارتباط با شرایط سیاسی، اجتماعی و فکری زمانه شکل گرفته است. او به جای تمرکز بر یک تعریف ثابت، سیر تحول این مفهوم را از دوران باستان تا روزگار معاصر دنبال میکند. جانستون به سراغ یونان باستان و افلاطون و ارسطو میرود و توضیح میدهد که چگونه آنها عدالت را بهعنوان بنیادیترین اصل در سامان اجتماعی و اخلاقی مطرح کردند. سپس در قرون وسطی، تأثیر اندیشههای مسیحی و الهیات کاتولیک بر برداشت از عدالت بررسی میشود؛ بهویژه نگاه به عدالت بهعنوان فضیلتی دینی و الهی که باید در جامعه تحقق یابد. در ادامه، نویسنده به دوران مدرن میپردازد و نقش متفکرانی مانند هابز، لاک، روسو و کانت را در بازتعریف عدالت بررسی میکند. در این دوره عدالت بیشتر با مفاهیمی مانند حقوق طبیعی، قرارداد اجتماعی و آزادی فردی پیوند میخورد. جانستون نشان میدهد که چگونه این اندیشهها، بنیانگذار نظریههای سیاسی و حقوقی جدید شدند و در شکلگیری دولتهای مدرن و قانونگذاری نقش مهمی داشتند. جانستون به نظریههای معاصر در قرن بیستم نیز پرداخته و به طور ویژه به نظریه عدالت جان رالز را مورد بررسی قرار میدهد و در کنار آن دیدگاههای لیبرتارینها، فمینیستها و منتقدان مارکسیستی را بررسی میکند. او تأکید میکند که عدالت مفهومی پویاست و در طول تاریخ بارها بازتعریف شده است.
درباره دیوید جانستون
دیوید جانستون در ده سال گذشته مشغول توسعه برنامههای ساختمانسازی سبز (developing green building) بوده است. او که در سال ۱۹۹۰ توسط مجله Remodeling به عنوان یکی از ۵۰ بازسازیکننده برتر کشور انتخاب شد، اولین بازسازی سبز را توسعه داد.