آنچه ما در این کتاب جمعآوری کردیم موفقیت و شکستهایی است که احساس کردیم میتواند فرآیندهای پنهان در داوریهای بالینی را آشکار سازد، همان فرآیندهایی که معلوم میکرد درمانگر چه میکند و چرا میکند.
ذکر این نکته لازم است که در تحلیل و بحث درباره موردهایی که مطرح کردیم، یک فرض ضمنی وجود داشت و آن اینکه درمان یک فرآیند تعاملی است، یعنی شامل تبادل و ارتباط بین دو انسان است. گاهیاوقات ما بر جزئیات خاص درمان متمرکز شدهایم، اما هر جا که ممکن بود خیلی زود به مرکز توجه در این همایش بر میگشتیم، یعنی اینکه چطور آدمی بودیم؟ نقش ما چگونه بر مراجع تاثیر گذاشت؟ خودنگره مراجعان چگونه ما را تحت تاثیر قرار داد؟