تاریخ درازآهنگ ایران، پیوسته نیازمند بازخوانی است؛ اما، بهویژه تاریخ دوران قاجار، نیازمند بازخوانی دوباره و چندباره است، زیرا هرآنچه در روزگار پساقاجار تا به اکنون، تداوم یافته است، حاصل میراثی است که در روزگار قاجار، پدیدار شده بود و از روزگار قاجار، تا عصر حاضر، تداوم یافته است. در کتاب «سواد قجر و بیاض قاجار» کوشیده شد تا در میان دو نظرگاه «بدبین» و «خوشبین»، نگاه «واقعبین» برگزیده و نشان داده شود که میتوان قاجاران را، در ترازوی قضاوت عادلانه، قرار داد و از داوریهای یکسویه، گریزان بود.