عروسی دختر همسایه است و فقط والدین به جشن دعوت شدهاند! هیچکدام از بچهها نمیتوانند به عروسی بروند، ولی آیدا و آناهیتا تصمیم میگیرند یواشکی سوار ماشین شوند تا به عروسی برسند. اما نقشهشان آنطور که فکر میکنند، پیش نمیرود و در ماشین خوابشان میبرد. وقتی دخترها بیدار میشوند، میبینند که همه دارند دنبالشان میگردند و...
روایتی ملموس از زندگی کودکان ایرانی
داستان در فضای آپارتمانی و شهری رخ میدهد و کودک امروزی میتواند با آن همذاتپنداری کند. استفاده از نامهای بومی و ماجرای عروسی همسایه که عنصری از زندگی جمعی ایرانی است، در مخاطب احساس تعلق به وجود میآورد. این ارتباط فرهنگی باعث میشود که کتاب ورود بچهها ممنوع! از نمونههای ترجمهای متمایز باشد و به کودک حس «در خانه بودن» بدهد.
نقش داستان در تقویت مهارتهای حل مسئله
مژگان کلهر در این داستان تعریف میکند که وقتی آیدا متوجه میشود بچهها به عروسی دعوت نشدهاند، دنبال راهحل میگردد و با خودش فکر میکند چگونه میتواند به عروسی برود! فرایندی که بازتاب چگونگی استفادهی کودکان از مهارت تفکر خلاق و حل مسئله در دوران دبستان است. او اجازه میدهد شخصیت داستانیاش در خیال خود هر نقشهای را بررسی کند تا نشان دهد فکر کردن به راههای مختلف بخشی از یادگیری است. حتی در پایان داستان هم آیدا یاد میگیرد که اشتباه کردن بخشی از تجربهی رشد است.
احساس طرد شدن در کودکان
ورود بچهها ممنوع! داستانی است که بر محور اعتماد و دوستی کودکانه شکل میگیرد و همکاری، شوخی، ترس از لو رفتن و در نهایت همدلی را که همه بازتاب طبیعی روابط دوستی در سن ۷-۸ سالگیاند، نشان میدهد.
آیدا و دوستهایش در کتاب ورود بچهها ممنوع! از نیاز به تعلق و احساس طبیعی دیده شدن میگویند. آنها دوست دارند در جمع بزرگترها حضور داشته باشند و وقتی متوجه میشوند که به عروسی دعوت نشدهاند، احساس میکنند طرد شدهاند.
بهنظرتان وقتی کودکان با عنوان این کتاب روبهرو میشوند، چه تصوری پیدا میکنند؟ آیا فکر میکنند که جایی در دنیای بزرگترها ندارند؟ این عنوان ممکن است کودک را از نظر عاطفی درگیر کند تا داستان را بخواند. مژگان کلهر با روایتی لطیف و طنزآمیز از احساسهای کودکان و رفتارهای بزرگسالان میگوید.
کاربردهای آموزشی کتاب برای بهبود مهارتهای خواندن
این کتاب با تصویرگریهای فاطمه زمانهرو هم داستانی لذتبخش و هم ابزاری آموزشی است که مهارتهای زبانی کودک را تقویت میکند. متن داستان ساده و روان است و ساختار جملهها استاندارد و درستاند. استفاده از گفتوگوهای کوتاه، کودک را به بلندخوانی نمایشی تشویق میکند. تکرار متناسب کلمههای آشنا باعث تسلط بیشتر بر ساختارهای زبانی میشود و رویارویی با کلمههای جدید گنجینهی واژگان کودکان را غنی میکند.