کتاب «هنر» نوشته کلایو بل که در سال 1914 منتشر شد، یکی از آثار مهم در زمینه فلسفه هنر و نقد زیباییشناسی است. در این کتاب بل تلاش میکند ماهیت هنر را از دیدگاه فرمالیستی بررسی کند و پاسخی به این پرسش بدهد که چه چیزی یک اثر هنری را از دیگر اشیا متمایز میکند. او به این نتیجه میرسد که هنر اساسا یک تجربه احساسی است که از «فرم معنادار» (Significant Form) ناشی میشود؛ یعنی ترکیب خاصی از خطوط، رنگها، و اشکال که باعث برانگیختن احساس زیباییشناسی در مخاطب میشود. بل معتقد است که یک اثر هنری بهدلیل محتوای داستانی یا پیامی اخلاقیاش ارزشمند نمیشود، بلکه بهدلیل ترکیب بصری آن و تواناییاش در تحریک احساسات عمیق زیباییشناسی ارزش پیدا میکند. بل میگوید که این ویژگیها به صورت غیرکلامی و مستقل از محتوا، مخاطب را تحت تأثیر قرار میدهند. او این احساسات را با هیچ احساس معمولی مانند شادی یا ترحم مقایسه نمیکند، بلکه آن را نوعی تجربه عمیق و خاص از زیبایی میداند. بل همچنین در این کتاب به تفکیک هنر از زندگی اشاره میکند و تأکید میکند که هنر نباید صرفا تقلیدی از طبیعت یا واقعیت باشد؛ هنر بهعنوان یک پدیده خودکفا باید فراتر از بازنمایی واقعیت و بیان پیامهای اخلاقی باشد. از نظر او هنر به دلیل ویژگیهای فرم و ساختار خود، تأثیرگذار است و نه بهدلیل شباهت به دنیای واقعی یا بیان حقیقتهای اجتماعی و اخلاقی. بل در این اثر با توضیح دقیقتر این ایدهها، جایگاه هنر در تاریخ و فرهنگ بشری را بررسی کرده و مفهوم زیباییشناسی را در هنر مدرن تبیین میکند.
درباره کلایو بل
کلایو بل (۱۶ سپتامبر ۱۸۸۱–۱۷ سپتامبر ۱۹۶۴) منتقد و مورخ هنری انگلیسی و از اعضا گروه بلومزبری بود. اندیشههای او را در چارچوب فرمالیسم قرار میدهند و او در همین چارچوب مفهوم فرم معنادار را مطرح کرد.