دهه 1910 میلادی
هنر، به ویژه ادبیات و تئاتر، در خلال دومین دهه از قرن بیستم، روندی از تغییرات در فرم و محتوا را تجربه کرد که بعدها «رنسانس کوچک» نامیده شد. بسیاری از هنرمندان در این دهه، به تفاسیر انتزاعی و غیرواقعی از موضوعات مختلف علاقه نشان دادند و محتوای آثار هنری از موضوعاتی جدی تر چون طبیعت و مذهب به سوی موضوعات عام تر و روزمره تر سوق داده شد.
