تا حالا متوجه شدهاید که همه چیز را به تورهام ربط میدهم؟ بله، درست حدس زدید. این هم یک تیک است. شمارش یکی از نشانههای بیماری است؛ ولی شمارش نشانهها هم خودش یک نشانه است؛ یک تیک پلاس اولترا.
من فرا توره دارم. با فکر کردن به تیک زدن ذهنم به تکاپو میافتد، افکارم میخواهند هر نشانه احتمالی را لمس کنند. لمس لمس. شمارش شمارش. فکر کردن درباره فکر کردن. اشاره به اشاره به توره.
به نوعی مانند حرف زدن درباره تلفن پشت تلفن است، یا پست کردن نامههایی در توضیح مکان صندوق پستیهای مختلف. یا مانند کش دهندهای که حکایتهای موردعلاقهاش همه درباره کش دادن باشد.
جاناتان لیتم در نیویورک متولد شد و در کالج بنینگتون تحصیل کرد.او نویسنده هفت رمان از جمله «قلعه تنهایی» و «بروکلین بیمادر» است که رمان آخر توسط مجله اسکوایر به عنوان رمان سال انتخاب شد و جایزه حلقه ملی منتقدان کتاب و جایزه کتاب سالون و همچنین خنجر طلایی انجمن نویسندگان جنایی مکآلان را از آن خود کرد.او همچنین دو مجموعه داستان کوتاه، یک رمان کوتاه و مجموعهای از مقالات نوشته، «کتاب قدیمی فراموشی» را ویرایش کرده، ویراستار مهمان «بهترین نوشته موسیقی سال ۲۰۰۲» بوده و سردبیر داستان مجله فنس (Fence) بوده است.
نوشتههای او در نیویورکر، رولینگ استون، مکسوینی و بسیاری از نشریات دیگر منتشر شده است.او در بروکلین، نیویورک زندگی میکند.