کتاب یک

«ما یک نفر» رمانی برای نوجوانان نوشته‌ی سارا کروسان،‌ نویسنده‌ی انگلیسی است. این کتاب جوایز متعددی از جمله مدال کارنگی نیز کسب کرده است. این مدال هر سال از سوی انجمن کتابخانه بریتانیا به برجسته‌ترین اثر در حوزه ادبیات کودک و نوجوان تعلق می‌گیرد.
شخصیت‌های اصلی داستان دو خواهر دوقلوی به‌هم‌چسبیده به نام گریس و تی‌‌پی هستند. شخصیت این دو خواهر متفاوت است؛ گریس خجول و متواضع و تی‌پی پرشور، بلبل‌زبان و کمی هم خودخواه است. آن‌ها به مدت شانزده سال به ندرت و فقط برای رفتن نزد پزشکان از خانه خارج می‌شوند. آن‌ها در این مدت به همراه پدر و مادر و خواهر کوچکتر و مادربزرگ‌شان در انزوا زندگی کرده‌اند. در این مدت آن‌ها معلم سرخانه داشته‌اند. اما به دلیل بیکاری پدرشان و فشار مالی مجبور می‌شوند به مدرسه بروند. آن‌ها همیشه از بیرون رفتن ترس داشته‌اند و از نگاه‌های وحشت‌زده و ترحم‌آمیز مردم گریزان بوده‌اند. اما حالا با ورود به مدرسه، متوجه می‌شوند، اوضاع آن‌طور که آن‌ها فکر می‌کردند، نیست. برخلاف تصورشان، مدرسه رفتن و آشنایی با یاسمین و جان، تحول بزرگی در زندگی‌شان ایجاد می‌کند. دوستانی پیدا می‌کنند که هرگز نداشته‌اند. زندگی‌شان رنگ و بوی دیگری می‌گیرد‌، مخصوصا زندگی گریس. او عاشق جان می‌شود، تی‌پی به او هشدار می‌دهد اما بی‌فایده است. از این‌جا کشمکش گریس با بدن‌شان آغاز می‌شود. او حالا حریم خصوصی، تنها بودن و جسم خودش را می‌خواهد.
این داستان برای ایرانی‌ها تا حدی آشناست و خواننده‌ی ایرانی را به یاد لاله و لادن دوقلوهای به‌هم‌چسبیده می‌اندازد. این موضوع یعنی دوقلوهای به‌هم‌چسبیده در دستان این نویسنده تبدیل به داستانی با اوج و فرود و کشمش زیاد شده است. او در این داستان هرچند داستانی برای نوجوانان روایت می‌کند اما پرسش‌هایی فلسفی درباره‌ی جسم و تن، تنهایی و فردیت مطرح می‌کند که پاسخ سرراستی هم ندارند اما خواننده را به تامل و فکر وادار می‌کنند. به غیر از مضمون، از نظر داستان‌پردازی نیز این اثر کشمش و اوج فرود دارد و درگیری دو خواهر، قصه را پیش می‌برد و خواننده را با داستان همراه می‌کند.
«ما یک نفر» رمانی جذاب و خواندنی است با درونمایه‌ای فلسفی، که نه تنها نوجوانان بلکه بزرگ‌سالان نیز از خواندن آن لذت می‌برند.