کتاب مدرنیسم نوشته ی پیتر چایلدز است. چایلدز این کتاب را در سال 2008 منتشر کرد. این کتاب درباره ی جنبش مدرنیسم که اواخر قرن نوزدهم شکل گرفت و تا اوایل قرن بیستم هم ادامه داشت است . رضا رضایی مترجم این کتاب در مقدمه ی کتاب می نویسد: «هنر مدرنیستی،به معنای فنی تر کلمه، هنری است که هارولد روزنبرگ آن را هنر «راه و رسم نو» می خواند. این هنر آزمایشگر است، از لحاظ فرم بغرنج است، فشرده و موجز است، علاوه بر عناصر آفرینش عناصر ضد آفرینش نیز دارد، و معمولا تصوراتی در باب رهایی هنرمند از رئالیسم، ماتریالیسم، ژانر و فرم مرسوم، و نیز تصوراتی در باب فاجعه و بلایای فرهنگی در آن دیده می شود...می توانیم مدرنیسم را مفهومی مقید به زمان(مثلا 1890 تا 1930) در نظر بگیریم، یا مفهومی رها از زمان(که شامل لارنس استرن، جان دان، فرانسوا وبون و پیر دو رونسار نیز بشود). اما تأکید عمده بر عده ای از نویسندگان است(هنری جیمز، جوزف کانراد، مارسل پروست، توماس مان، آندره ژید، فرانتس کافکا، ایتالو اسووو، جیمز جویس، روبرت موزیل و ویلیام فاکنر در داستان؛ اوگوست استریندبرگ، لوئیجی پیراندلو، فرانک ودکیند و برتولت برشت در درام؛ استفان مالارمه، دابلیو. بی. ییتس، تی. اس. الیوت، ازرا پاوند، راینر ماریا ریلکه، گیوم آپولینر و والیس استیونس در شعر) که آثارشان از لحاظ زیبایی شناسانه رادیکال است، نوآوری های فنی خیره کننده دارد. برخلاف فرم تقویمی بر جنبه ی مکانی یا «محصور» تأکید می کند، به شیوه های کنایی گرایش دارد، و با نوعی «انسانیت زدایی از هنر» همراه است.
کتاب مدرنیسم
