کتاب تنها دویدن

Racing Alone
کد کتاب : 28429
شابک : 978-9643621506
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 304
سال انتشار شمسی : 1402
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 11
زودترین زمان ارسال : 6 اردیبهشت

معرفی کتاب تنها دویدن اثر نادر خلیلی

کتاب ارزشمند "تنها دویدن" ما حصل تجارب و پژوهش های پنج ساله نادر خلیلی معمار ایرانی است که مدت های زیادی را وقف تحقیق بر روی خانه های خشتی و ارزان قیمت در روستاهای ایران کرد. خلیلی تحصیلات فلسفی و معماری خود را در ایران، ترکیه و آمریکا گذراند. در سال 1970 مجوز ایالت کالیفرنیا را دریافت کرد و در ایالات متحده و سراسر جهان به کار معماری مشغول شد. خلیلی به دلیل نوآوری خود در سیستم زمین و آتش گلتفتان معروف به خانه های سرامیکی و تکنیک ساخت کیسه خاکی به نام سوپرادوب معروف بود. طرح های او به شدت از طرح های سنتی خانه های خشک در سرزمین مادری اش ایران الهام گرفته شده است. او از سال 1975 با معماری زمین و توسعه جهان سوم درگیر بود و مشاور سازمان ملل متحد برای معماری زمین بود. او سیستم Super Adobe خود را در سال 1984 در پاسخ به درخواست ناسا برای طراحی سکونتگاه های انسانی در ماه و مریخ توسعه داد. این پروژه تا زمان جنگ خلیج فارس که پناهجویان به ایران فرستاده شدند کاملا تئوری بود. وقتی این اتفاق افتاد خلیلی با برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) همکاری کرد و تحقیقات خود را در پناهگاه های اضطراری به کار برد.

کتاب تنها دویدن

نادر خلیلی
نادر خلیلی (Nader Khalili) ‏ (۲۲ فوریه ۱۹۳۶–۵ مارس ۲۰۰۸ برابر با ۳ اسفند ۱۳۱۴–۲۱ اسفند ۱۳۸۶) معمار ایرانی مقیم آمریکا که پژوهشهای متعددی در زمینه معماری خشتی و خانه‌های ارزان قیمت انجام داد.خلیلی در خانواده‌ای با نُه فرزند در ایران به دنیا آمد. حاصل ازدواج او دو فرزند به نام‌های دستان و شیفته است که هم‌اکنون در مؤسسه‌‌ی CalEarth که او بنیان گذاشت در حال فعالیت هستند.خلیلی در سال ۱۹۹۱ مؤسسه هنر و معماری خاک کالیفرنیا (Cal- Earth) را برای آموزش روشه...
دسته بندی های کتاب تنها دویدن
قسمت هایی از کتاب تنها دویدن (لذت متن)
سرانجام این رویاها را در عالم حقیقت لمس کردم. بی آن که با کسی جز با خود مسابقه دهم. اسب ها هرگز با هم مسابقه نمیدهند. ما انسان ها هستیم که آن ها را به مسابقه میکشیم. اسب ها هنگامی که آزاد و سرمستند به سرعت بادها میدوند.زنبورهای عسل نیز از هم پیشی نمیگیرند. همگی از گل ها دل بر میگیرند. و در پایان نیز کمتر از شهد گل نمی آفرینند.بال های یک پرمنده با هم رقابت نمیکنند که به پروازش در آورند. و پرندگان نیز در یک دسته و در زمان پرواز از هم جلو نمیزنند.ولی همه آن ها به اوج میرسند. ما انسان ها نیز گله وار آفریده نشده ایم که با هم مسابقه زندگی دهیم. ما تک تم به وجود آمده ایم تا زیست کنیم و به اوج های لایتناهی برسیم.