کتاب کهن الگو های سینمای ایران; کتاب کهن الگو های سینمای ایران

کتاب کهن الگو های سینمای ایران

Archetypes of Iranian cinema

  • 25,000 تومان
  • تمام شد ، اما میاریمش 😏
  • انتشارات: نگاه نگاه
    نویسنده:
کد کتاب : 33029
شابک : 978-6003768369
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 118
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 2020
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 4
زودترین زمان ارسال : ---

معرفی کتاب کهن الگو های سینمای ایران اثر بهزاد عشقی

"کهن الگو های سینمای ایران" اثری است از "بهزاد عشقی" که گنجینه ی کهن سینمای ایران را مرور کرده و در صدد است تا با معرفی و تشریح عناصر آن، فضایی را برای بازتولید شکل های جدید از مفاهیم آن فراهم سازد. از دیدگاه "بهزاد عشقی"، در تاریخ سینمای ایران شاهد تیپ سازی های مکرر هستیم که هر کدام از این تیپ ها به نحوی در آثار سینمایی تکثیر شده و با تاسی از دگرگونی های اجتماعی زمان خود، تغییر شکل می دهند و نقاب جدیدی بر باطن تکرارشونده ی خود می زنند. "کهن الگو های سینمای ایران" و به طور کلی هر کهن الگویی، میراثی جاودان است که یک ملت در قالب تصویر و نقاشی، معماری، صنایع دستی و یا در قالب چهره هایی همچون اهریمن و منجی یا پیر خردمند و فرد مکار به ارث برده و به شکل سنت های کهن در حافظه ی جمعی ملت باقی می ماند. این میراث، اشتراکی بین افراد به وجود می آورد و با قدرتی که در معانی و مفاهیم آن نهفته است، بر عملکرد اجتماعی مردم اثر می گذارد.
"بهزاد عشقی"، "کهن الگو های سینمای ایران" را با وصفی از قهرمان ایرانی آغاز می کند و سپس چگونگی تولد این قهرمان را توصیف می کند. او از دوران پیش قهرمانی نیز سخن می گوید و سپس تیپ های مختلف قهرمانی نظیر قهرمان آشتی جو، انتقام جو، جنگجو و سرکش را هر یک با ذکر مثالی در سینمای دوره ی خود شرح می دهد. از دیگر موارد ذکر شده در "کهن الگو های سینمای ایران"، اصلاحاتی است که در سینما صورت گرفت و یکی از نتایج آن خروج از استبداد قهرمان مردانه و قهرمان سازی های زنانه بود. این کتاب شامل مطالب گسترده و خواندنی دیگری نیز هست که مرگ قهرمانان، دوران پسا اصلاحات و شکل گیری ضد قهرمان در سینما تنها بخشی از آن می باشد.
بهزاد عشقی
بهزاد عشقی نویسنده و منتقد سینمای ایران است.
دسته بندی های کتاب کهن الگو های سینمای ایران
ادبیات معاصر
ادبیات ایران
سینما و تئاتر
نقد هنری
دهه 2020 میلادی
قسمت هایی از کتاب کهن الگو های سینمای ایران (لذت متن)
قهرمان به کسی می گویند که از هستی فردی خود بگذرد و خود را فدای جمع کند. همچون چوپانی که جان خود را فدای امنیت گله اش می کند. از دید فروید، قهرمان بودن نوعی تولد از مادر و خطر کردن و رسیدن به استقلال و متمایز شدن از افراد معمولی است. به همین دلیل در بسیاری از قصه های اساطیری، زندگی قهرمان با یک سفر آغاز می شود. رستم در اساطیر ایرانی با رخش خود از هفت خوان می گذرد، با شیر غران می جنگد، در مقابل تشنگی و گرسنگی مقاومت می کند، جادوگر و دیو سفید و اژدهای هفت سر و … را از پای در می آورد. اولیس در اساطیر یونانی، پس از ازدواج با پنه لوپه، به سفری دور و دراز می رود، با غول های یک چشم و افسونگران بد طینت و درندگان خطرناک می جنگد، از توفان ها و سیلاب ها می گذرد، آنگاه با تجربهٔ تازه ای به سرزمین خود ایتاکا بازمی گردد. ادیپ شهریار نیز کمابیش همین سرنوشت را داشته است و زندگی اش با سفری ناخواسته آغاز می شود. لائوس پادشاه شهر تب، از همسرش یوکاسته صاحب پسری می شود که نامش را ادیپ می گذارند. پیشگویان می گویند که این پسر سرنوشت شومی خواهد داشت و پدرش را خواهد کشت و با مادرش ازدواج خواهد کرد. لائوس، و بعدها ادیپ، هرکدام به شکلی می کوشند که از این سرنوشت شوم فرار کنند و سرانجام شکست می خورند و داستان همان می شود که پیشگویان پیش بینی کرده بودند: پدرکشی و ازدواج با مادر. اما چون ادیپ به شکست تن نمی دهد و در مقابل تقدیر می ایستد، در نهایت به قهرمان آزادی بدل می شود.