کتاب ریپ ون وینکل

کتاب «ریپ ون وینکل و افسانه دره‌ی خفته» نوشته‌ی واشینگتن ایروینگ شامل دو داستان کوتاه است که هر دو در مجموعه‌ای در اوایل قرن نوزدهم منتشر شده‌اند. این داستان‌ها در فضاهای روستایی و نیمه‌افسانه‌ای ایالت نیویورک می‌گذرند و ترکیبی از زندگی روزمره، باورهای محلی و عناصر خیال‌انگیز را نشان می‌دهند. ایروینگ با نگاهی آرام و توصیفی، زندگی مردم ساده‌ی مناطق قدیمی آمریکا را در کنار دگرگونی‌های تاریخی و فرهنگی آن دوران به تصویر می‌کشد.
در «ریپ ون وینکل» داستان از زندگی مردی ساده و بیکار به نام ریپ آغاز می‌شود که در روستایی کوچک پیش از انقلاب آمریکا، زندگی می‌کند. او از سخت‌گیری‌های همسرش خسته است و بیشتر وقتش را در بیرون از خانه می‌گذراند. روزی هنگام پرسه در کوهستان، با گروهی ناشناس روبه‌رو می‌شود و بعد از نوشیدن از ظرف آن‌ها، به خوابی طولانی فرو می‌رود. وقتی بیدار می‌شود، بیست سال گذشته است و همه‌چیز تغییر کرده؛ از حکومت گرفته تا چهره‌ی روستا. ریپ باید با جهانی که دیگر او را نمی‌شناسد کنار بیاید، در حالی که خودش همان آدم سابق مانده است.
داستان دوم، «افسانه‌ی دره‌ی خفته»، در منطقه‌ای آرام و مه‌آلود به نام اسلیپی هالو رخ می‌دهد. شخصیت اصلی، ایچابود کرین، آموزگاری غریبه و خرافاتی است که عاشق دختری به نام کاترینا ون تاسل می‌شود. او برای به‌دست آوردن دل کاترینا باید با رقیبش، برام بونز، روبه‌رو شود. پس از مهمانی‌ای در خانه‌ی خانواده‌ی ون تاسل، ایچابود در راه بازگشت با سوار بی‌سر، روح افسانه‌ای منطقه روبه‌رو می‌شود. صبح روز بعد فقط کلاه و یک کدو از او باقی مانده و سرنوشتش نامعلوم است. روایت با ابهام تمام می‌شود و معلوم نیست آیا او قربانی نیرویی ماورایی شده یا فریب رقیبش را خورده است.
ایروینگ در هر دو داستان، میان واقعیت و خیال مرزی باریک می‌کشد. او مردم ساده‌ای را نشان می‌دهد که در دل طبیعت و زیر سایه‌ی باورهای قدیمی زندگی می‌کنند، جایی که افسانه و واقعیت به هم می‌رسند. هر دو روایت نگاهی آرام اما دقیق به تغییر، گذر زمان و رابطه‌ی انسان با باورهایش دارند و تصویری از جامعه‌ی در حال دگرگونی آمریکا در آغاز قرن نوزدهم ارائه می‌دهند.